Τέσσερα χρόνια μετά την πολυβραβευμένη «Μικρά Αγγλία», ο Παντελής Βούλγαρης επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με το «Τελευταίο σημείωμα» που καταπιάνεται με μία από τις πιο γνωστές σελίδες της πρόσφατης ελληνικής ιστορίας, την εκτέλεση από τους Γερμανούς κατακτητές 200 αγωνιστών την Πρωτομαγιά του 1944 στην Καισαριανή, ως αντίποινα για τη δράση της ελληνικής αντίστασης.
Τα γυρίσματα της ταινίας ξεκίνησαν στις 20 Μαρτίου 2017 στις Φυλακές Ιτζεδίν και θα πραγματοποιηθούν σε επιλεγμένες τοποθεσίες της Κρήτης και της Αττικής με πρωταγωνιστές τον Ανδρέα Κωνσταντίνου («Ουζερί Τσιτσάνης», «Μικρά Αγγλία»), τον γνωστό Γερμανό ηθοποιό Αντρέ Χένικε («Μια επικίνδυνη μέθοδος», «Η πτώση») και την Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιό Μελία Κρίλινγκ («Tyrant», «The Borgias»). Μαζί τους ένα σπουδαίο καστ αναγνωρισμένων και νέων ηθοποιών.
Ο Παντελής Βούλγαρης υπογράφει το σενάριο με τη σύζυγό του συγγραφέα και σεναριογράφο Ιωάννα Καρυστιάνη («Μικρά Αγγλία», «Νύφες») σε ένα δράμα που θα μας μεταφέρει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου το διάστημα πριν την 1η Μαΐου του ’44 για να μας γνωρίσει τα πρόσωπα των τραγικών γεγονότων. Κεντρικός ήρωας είναι ο 34χρονος Ναπολέων Σουκατζίδης (τον υποδύεται ο Κωνσταντίνου), κρητικός μικρασιατικής καταγωγής, αγωνιστής του λαϊκού κινήματος και εξόριστος κρατούμενος σε φυλακές από το 1936, που εκτελούσε χρέη διερμηνέα του Γερμανού διοικητή του στρατοπέδου στο Χαϊδάρι, Καρλ Φίσερ (τον υποδύεται ο Χένικε), ενώ η μνηστή του Ναπολέοντα, Χαρά Λιουδάκη (Μελία Κρίλινγκ), του στεκόταν με καρτερία και αγάπη. Η ιστορία του Σουκατζίδη και των 200 της Καισαριανής θα αναβιώσει στο «Τελευταίο σημείωμα» που θα κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες στις 26 Οκτωβρίου 2017.
Συγκεκριμένα «Ο Ναπολέων Σουκατζίδης γεννήθηκε στην Προύσα το 1909. Μετά την Μικρασιατική καταστροφή εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην Κρήτη, στην περιοχή του Αρκαλοχωρίου (της πρώην επαρχίας Πεδιάδος του Νομού Ηρακλείου). Σπούδασε στην Μέση Εμπορική Σχολή στο Ηράκλειο και έγινε λογιστής.
Ήταν πολύγλωσσος, ήξερε Ρωσικά, Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά καθώς και Τούρκικα, επίσης είχε και συγγραφικό έργο. Ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, και συνδικαλιστικό στέλεχος. Υπήρξε πρόεδρος των Εμποροϋπαλλήλων Ηρακλείου και εξαιτίας της συνδικαλιστικής δράσης του συνελήφθη από τη Δικτατορία Μεταξά και εξορίστηκε στον Αϊ Στράτη. Από τον Αϊ Στράτη μεταφέρθηκε τον Απρίλη του 1937 στις φυλακές της Ακροναυπλίας, όπου και παραδόθηκε από το καθεστώς του Μεταξά μαζί με εκατοντάδες άλλους πολιτικούς κρατούμενους στους Γερμανούς κατακτητές τον Απρίλη του 1941. Στην Κατοχή μεταφέρθηκε στις φυλακές των Τρικάλων και της Λάρισας και τελικά τον Σεπτέμβη του 1943 στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης Χαϊδαρίου. Στο Χαϊδάρι επειδή γνώριζε γερμανικά εκτελούσε χρέη διερμηνέα.
Λόγω της ιδιότητας του διερμηνέα και ενώ το όνομά του ήταν μεταξύ των διακοσίων που επρόκειτο να εκτελεστούν (στην Αθήνα μόνο, καθώς υπήρξαν και εκτελέσεις αμάχων στην περιοχή των Μολάων) σε αντίποινα για την επίθεση του ΕΛΑΣ κατά του διοικητή της 41ης Μεραρχίας Οχυρών υποστράτηγου Φράντς Κρέχ (Franz Krech) στους Μολάους, ο διοικητής του στρατοπέδου στο Χαϊδάρι Καρλ Φίσερ (Karl Fischer), όταν ο Σουκατζίδης διάβασε και το δικό του όνομα στην λίστα των μελλοθάνατων, του είπε να παραμείνει στη θέση του. Τότε ο Σουκατζίδης τον ρώτησε αν θα εκτελούσαν κάποιον άλλο αντί για τον ίδιο και όταν ο Φίσερ απάντησε ότι έχει εντολή να εκτελέσει 200 από τους κρατούμενους ο Σουκατζίδης δε δέχθηκε να εκτελεστεί κάποιος άλλος στη θέση του και ο ίδιος να γλυτώσει και εκτελέστηκε με τους υπόλοιπους 199 κρατούμενους του Χαϊδαρίου την Πρωτομαγιά του 1944. Την ίδια απάντηση έδωσε και ο στρατοπεδάρχης του Χαϊδαρίου, Αντώνης Βαρθολομαίος ο οποίος και εκτελέστηκε.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ
