«Η τραπεζική πίστωση συνεχίζει να συρρικνώνεται. Οι προσπάθειες των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των εμποδίων στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, αν και σημαντικές, έχουν μειωθεί πολύ καλά από ό, τι χρειάζεται και οι δείκτες ανταγωνιστικότητας παραμένουν κάτω από το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ. Ειδικότερα, η σχεδιαζόμενη αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο της συλλογικής διαπραγμάτευσης κινδυνεύει να ανατρέψει τα προηγούμενα κέρδη στην ανταγωνιστικότητα» αναφέρεται στην έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).
Ειδικότερα υπογραμμίζεται «Η Ελλάδα έχει σταθεροποιήσει την οικονομία της και έχει αρχίσει να αναπτύσσεται. Οι αρχές αξίζουν την πίστωση για να εξαλείψουν σε μεγάλο βαθμό τις μακροοικονομικές ανισορροπίες, μεταξύ άλλων μέσω μιας σημαντικής δημοσιονομικής προσαρμογής, και για πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Αντανακλώντας αυτές τις προσπάθειες, οι ευρωπαίοι εταίροι έχουν παράσχει σημαντική υποστήριξη, συμφωνώντας πρόσφατα με μια τελική εκταμίευση δανείων στο πλαίσιο του προγράμματος ESM και με πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους. Ωστόσο, δεδομένου ότι η χώρα εξέρχεται από την εποχή του προγράμματος τον Αύγουστο, οι κληρονομιές κρίσης και η ημιτελής ατζέντα μεταρρύθμισης των πολιτικών στις περισσότερες περιοχές ζυγίζουν τις προοπτικές της Ελλάδας. Το υψηλό δημόσιο χρέος, οι αδύναμοι ισολογισμοί των τραπεζών, η εξάρτηση από τους ελέγχους των κεφαλαίων και η επείγουσα βοήθεια για τη ρευστότητα και οι ανησυχητικοί κοινωνικοί δείκτες, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής ανεργίας, βαρύνουν την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή.
Η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αξιοσημείωτη, αλλά έχει στηριχθεί σε υψηλούς φορολογικούς συντελεστές που προκαλούν στρέβλωση σε ακόμη στενές βάσεις και σε καταστροφικές περικοπές δαπανών με επιδείνωση της ανάπτυξης και οι προσπάθειες για τη μείωση των καθυστερημένων φορολογικών εσόδων και δαπανών έχουν περιοριστεί. Οι κοινωνικές δαπάνες είναι καλύτερα στοχοθετημένες, αλλά πολλές κοινωνικές ανάγκες παραμένουν άγνωστες και ο κίνδυνος φτώχειας παραμένει υψηλός. Η τραπεζική πίστωση συνεχίζει να συρρικνώνεται. Οι προσπάθειες των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των εμποδίων στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, αν και σημαντικές, έχουν μειωθεί πολύ καλά από ό, τι χρειάζεται και οι δείκτες ανταγωνιστικότητας παραμένουν κάτω από το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ.
Ειδικότερα, η σχεδιαζόμενη αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο της συλλογικής διαπραγμάτευσης κινδυνεύει να ανατρέψει τα προηγούμενα κέρδη στην ανταγωνιστικότητα. Οι κοινωνικές δαπάνες είναι καλύτερα στοχοθετημένες, αλλά πολλές κοινωνικές ανάγκες παραμένουν άγνωστες και ο κίνδυνος φτώχειας παραμένει υψηλός. Η τραπεζική πίστωση συνεχίζει να συρρικνώνεται. Οι προσπάθειες των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την αντιμετώπιση των εμποδίων στην ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα, αν και σημαντικές, έχουν μειωθεί πολύ καλά από ό, τι χρειάζεται και οι δείκτες ανταγωνιστικότητας παραμένουν κάτω από το μέσο όρο της ζώνης του ευρώ.
Ειδικότερα, η σχεδιαζόμενη αντιστροφή των μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο της συλλογικής διαπραγμάτευσης κινδυνεύει να ανατρέψει τα προηγούμενα κέρδη στην ανταγωνιστικότητα. Οι κοινωνικές δαπάνες είναι καλύτερα στοχοθετημένες, αλλά πολλές κοινωνικές ανάγκες παραμένουν άγνωστες και ο κίνδυνος φτώχειας παραμένει υψηλός.»
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ
