Την Τετάρτη 20 Απριλίου 2017, έγινε η εκτόξευση του πυραυλικού φορέα «Atlas V» με προορισμό τον Διεθνές Διαστημικό Σταθμό. Ο πύραυλος στέλνει το επανδρωμένο σκάφος Cygnus, το οποίο με την σειρά του μεταφέρει περίπου 3,5 τόνους προμηθειών και επιστημονικού φορτίου, μεταξύ των οποίων είναι και οι δύο ελληνικοί μικροδορυφόροι. Ένας εκ των οποίων ο πλήρης δορυφόρος μικρού μεγέθους που κατασκευάστηκε στην Πολυτεχνική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, στο Τμήμα Ηλέκτρολόγων και Μηχανικών Υπολογιστών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής διαστημικής αποστολής QB50. Χάρη σ’ αυτή την αποστολή δύο ελληνικά Πανεπιστήμια έγραψαν (διαστημική) ιστορία. Πρέπει να σημειωθεί ότι υπό την επίβλεψη του Επίκουρου Καθηγητή θεόδωρου Σαρρή, μια ομάδα από μηχανικούς, μεταδιδακτορικούς ερευνητές και μεταπτυχιακούς φοιτητές ολοκλήρωσε πριν από λίγους μήνες το πολύπλοκο έργο του σχεδιασμού και της κατασκευής του δορυφόρου, που πήρε την κωδική ονομασία DUTHSat. Η ερευνητική ομάδα, μέρος του Εργαστηρίου Ηλεκτρομαγνητικής Θεωρίας του Δ.Π.Θ., έχει μακροχρόνια ενασχόληση στο χώρο της τεχνολογίας και επιστήμης του διαστήματος και επελέγη το 2012 ανάμεσα σε δεκάδες προτάσεων από 38 χώρες για να συμμετάσχει στην πρωτοβουλία «QB50» για την κατασκευή κι εκτόξευση ταυτόχρονα 50 νανο-δορυφόρων τύπου CubeSat. Στόχος του σμήνους αυτού των νανο-δορυφόρων είναι να μελετήσουν τη σύσταση και την ηλεκτροδυναμική του κοντινού διαστημικού χώρου μέσα στην Θερμόσφαιρα της Γης, σε αποστάσεις από 200 έως 400 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης και κυρίως να παρατηρήσουν αλλαγές στην περιοχή αυτή κατά τη διάρκεια ηλιακών διαταραχών και εκρήξεων. Αφού πραγματοποιήσουν μετρήσεις για αρκετούς μήνες, οι δορυφόροι QB50 αναμένεται να βυθισθούν στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας και να διαλυθούν, λόγω τριβής, σαν διάττοντες αστέρες. Η Μοναδικότητα και η πρωτοπορία του δορυφόρου του Δ.Π.Θ. οφείλεται στο σύστημα περισυλλογής και επεξεργασίας μετρήσεων, το οποίο αποτελείται από μια σειρά ηλεκτρονικών και ολοκληρωμένων κυκλωμάτων- ASICS που αναπτύχθηκαν μέσα στο εργαστήριο και τα οποία είναι ειδικά κατασκευασμένα να αντέχουν στις πολύ σκληρές συνθήκες θερμοκρασίας κι ακτινοβολίας που επικρατούν στο διάστημα. Τα κυκλώματα αυτά είναι επιφορτισμένα με τη συλλογή και την ψηφιοποίηση των σημάτων από τους αισθητήρες του δορυφόρου και έχουν επιδόσεις κι αντοχές που ξεπερνούν κατά πολύ τις επιδόσεις αντίστοιχων διαθέσιμων μονάδων για διαστημικές εφαρμογές όσον αφορά στην κατανάλωση ισχύος και αντοχή σε συνθήκες διαστήματος.
Ο σχεδιασμός του GR01-DUTHSat ξεκίνησε το 2013, μετά από διάφορες δοκιμαστικές κατασκευές, η τελική συναρμολόγηση ολοκληρώθηκε το 2016. Το τελικό ΟΚ για πτήση ο DUTHSat το πήρε τον Νοέμβριο του 2016. Συνολικά από τα 50 πανεπιστήμια που ξεκίνησαν, 36 κατάφεραν να ολοκληρώσουν και να παραδώσουν πλήρως λειτουργικούς δορυφόρους. Ανάμεσα τους είναι ακόμα ένας Ελληνικός δορυφόρος, ο UPSat, του τμήματος Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, δίνοντας μαζί με τον DUTHSat ένα δυνατό Ελληνικό παρόν στο χώρο του Διαστήματος, αφήνοντας πολλές υποσχέσεις για το μέλλον.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ
