«Πάντοτε σαν πρώτο θέμα θέτουμε την ειρήνη στην Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην Συρία. Όσα τείχη κι αν υψωθούν από τις κοινωνίες της αφθονίας, όσες περίπολοι κι αν εξαπολυθούν, η δυστυχία θα βρει τρόπο να διεισδύσει και να προκαλέσει τον εν υπνώσει ανθρωπισμό της αυτάρεσκης Δύσης» επισήμανε σε συνέντευξη που έδωσε στο «Ην-Ων» ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ Θεόδωρος Β’. Ερ. Ποιο το ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας; Απ. Χωρίς να παραγνωρίζει τη σημασία διατήρησης και προβολής της ιστορικής παρακαταθήκης δύο χιλιάδων ετών αδιάκοπης μαρτυρίας της ορθόδοξης πίστης, η Δευτερόθρονος Εκκλησία των Αλεξανδρέων θέτει ως πρωταρχικής προτεραιότητας πεδίο δράσης του την ιεραποστολή. Το ιεραποστολικό έργο δεν περιορίζεται μόνο στον ποιμαντικό τομέα, αλλά επεκτείνεται και στην ανάπτυξη φιλανθρωπικής δραστηριότητας με στόχο την κάλυψη κοινωνικών, εκπαιδευτικών, υγειονομικών και άλλων αναγκών. Προς αυτήν την κατεύθυνση λειτουργούν υπό την αιγίδα του Πατριαρχείου εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων, σχολές κατάρτισης σε πρακτικές τέχνες, ιατρεία και κλινικές, με έμφαση στην παροχή πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης, κέντρα υποστήριξης ασθενών με AIDS, φορέων του HIV και ναρκομανών, στέγες αγάπης για απόρους, άτομα με ειδικές ανάγκες και άγαμες μητέρες, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, συσσίτια, φιλόπτωχα ταμεία, κλπ. Η πολυεπίπεδη αυτή δραστηριότητα έχει ως σημείο αναφοράς τον Αφρικανό άνθρωπο, ως προσωπική ύπαρξη, ως πλήρη και τέλεια εικόνα του Θεού. Τον Αφρικανό άνθρωπο διακονεί το Πατριαρχείο με αγάπη, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο το θέλημα του Θεού και τον σκοπό της Εκκλησίας που δεν είναι άλλος από την σωτηρία. Το μέγιστο μέλημα μας είναι πρωτίστως τα παιδιά της Αφρικής, το μέλλον της ηπείρου, που όπως έχουμε δηλώσει: «Χαρά όλων εμάς που διακονούμε τον σκοπό αυτό είναι όταν βλέπουμε να στεγνώνουν τα δάκρυα στα πρόσωπα των παιδιών και στην θέση τους να προβάλλει η παιδική χαρά, τα γελαστά τους πρόσωπα, τότε ανοίγει ο δρόμος που όλοι μας θέλουμε να βαδίσουμε, ο δρόμος της σωτηρίας… Υπηρετώντας τα παιδιά, υπηρετούμε τον ίδιο τον Χριστό και μαρτυρούμε την προφητική αποστολή της Εκκλησίας, την ελπίδα».
Ερ. Ποιά η συμβολή του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας για να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία.
Απ. Σε όλες τις συναντήσεις μας με πολιτικούς ή θρησκευτικούς ηγέτες, όπως για παράδειγμα στις συναντήσεις μας με τον Πρόεδρον Πούτιν, ή στην πρόσφατη συνάντηση μας στα Ιεροσόλυμα με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλον και τον Αρχιεπίσκοπον Κύπρου κ. Χρυσόστομον, πάντοτε σαν πρώτο θέμα θέτουμε την ειρήνη στην Μέση Ανατολή και ειδικότερα στην Συρία. Στη δε πρόσφατη Διαθρησκευτική Διάσκεψη των Αθηνών με θέμα «Θρησκευτικὸς και Πολιτικὸς Πλουραλισμὸς και ειρηνικὴ συνύπαρξη στη Μέση Ἀνατολή», που διοργάνωσε ο Υπουργὸς Εξωτερικών της Ελλάδος κ. Ν. Κοτζιάς, ενώπιον Προκαθημένων Ορθοδόξων Εκκλησιῶν αλλὰ και αρχηγών άλλων θρησκειών, και πολιτικών ηγετών, ομιλήσαμεν επικαίρως, εκφράζοντας την πάγια πεποίθησή μας περὶ του σεβασμού του ανθρωπίνου δικαιώματος να θρησκεύει ελεύθερα, αλλὰ και προτείναμε τρόπους λύσεως των προβλημάτων της περιοχής κυρίως διὰ της αναλήψεως αναπτυξιακών δράσεων εναντίον της φτώχειας. Και τούτο διότι στο έδαφος της φτώχειας και της κοινωνικής αδικίας καλλιεργούνται ο φονταμενταλισμὸς και η μισαλλοδοξία. Αν όμως δεν ισορροπήσουν τα πράγματα μετά τις αναταράξεις της λεγομένης αραβικής άνοιξης, αν δεν δημιουργηθούν οι συνθήκες ενός ελαχίστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης, αν δεν υπάρξει έμπρακτος σεβασμός όλων, ασχέτως φυλετικής, θρησκευτικής ή πολιτικής ιδιοσυστασίας, τότε δυστυχώς το τέρας του φονταμενταλισμού θα γιγαντώνεται και τα αμπάρια των δουλεμπορικών θα γεμίζουν ανθρώπινες ψυχές, ανίδεες για το επικίνδυνο και το άδηλο του περάσματος στην άλλη όχθη της Μεσογείου. Όσα τείχη κι αν υψωθούν από τις κοινωνίες της αφθονίας, όσες περίπολοι κι αν εξαπολυθούν, η δυστυχία θα βρει τρόπο να διεισδύσει και να προ – καλέσει τον εν υπνώσει ανθρωπισμό της αυτάρεσκης Δύσης.
Ερ. Ποιές είναι οι ενέργειες του Πατριαρχείου για να σταματήσουν οι θρησκευτικές συγκρούσεις όπου κρύβονται πολιτικές αντιπαραθέσεις και συμφέροντα χωρίς να υπολογίζουν τις ζωές των ανθρώπων.
Απ. Είναι αδιανόητο στους Χριστιανούς να ασκούν βία ενά – ντια στη βία. Η Εκκλησία του Χριστού αμετάκλητα προση – λωμένη στο παράδειγμα του Θεανθρώπου, που καταδέχθηκε να γίνει απὸ αγάπη άνθρωπος σαν και μας, που ανοίχτηκε προς τους καταφρονημένους, που αποδέχτηκε τους άλλους, συνεχώς προσεύχεται η αγάπη και η ειρήνη να επικρατήσουν σ’ όλη την ανθρωπότητα. Το σημαντικότερο όπλο της Εκκλη – σίας είναι η προσευχή για την ειρήνη όλου του κόσμου. Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας συμμετέχει και προωθεί τον Δια – Ανθρώπινες ψυχές στα αμπάρια δουλεμπορικών Ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ Θεόδωρος Β’ 8 Ην-Ων Ην-Ων 9 Περισκόπιο Περισκόπιο θρησκευτικό διάλογο, δίνει έμφαση στα κοινά σημεία που ενώνουν τις θρησκείες, προσπαθεί να διαλύσει τις προκα- ταλήψεις που υπάρχουν από τις διαφορετικές θρησκευτικές αντιλήψεις και προτείνει σαν λύση την αρμονική συνύπαρ- ξη ανθρώπων εθνικά, πολιτισμικά και θρησκευτικά ξένων μεταξύ τους. Η αποδοχή του άλλου είναι το πρώτο βήμα για την περιθωριοποίηση των βίαιων ενστίκτων και την παγίω- ση της εσωτερικής και της διαπροσωπικής ειρήνης. Η απο- δοχή του άλλου μπορεί να αλλάξει τον άλλο, όπως μπορεί να αλλάξει και εμάς. Ερ. Ποιό είναι το ιστορικό του Πατριαρχείου Αλεξανδρεί- ας; Απ. Το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πά- σης Αφρικής αποτελεί τη Δευτερόθρονη εκ των δεκατεσ- σάρων Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, οι οποίες στο σύνολό τους απαρτίζουν την Ορθοδοξία, ένα εκ των τριών βασικών δογμάτων του Χριστιανισμού, μαζί με τον Ρωμαιοκαθολικισμό και τον Προτεσταντισμό. Με έδρα την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, η πνευματική του δικαιοδοσία απλώνεται σε ολόκληρη την Αφρικανική ήπειρο, η οποία αποτελεί ενιαία γεωγραφική εκκλησιαστική περιφέρεια. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας είναι δεύτερος στα πρεσβεία των Ορθοδόξων Πατριαρχών μετά τον Οικουμενικό Πατρι- άρχη Κωνσταντινουπόλεως και κατέχει τον ιστορικό τίτλο «Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης της μεγάλης πόλε- ως Αλεξανδρείας, Λιβύης, Πενταπόλεως, Αιθιοπίας, πάσης γης Αιγύπτου και πάσης Αφρικής, Πατήρ Πατέρων, Ποιμήν Ποιμένων, Αρχιερεύς Αρχιερέων, τρίτος και δέκατος των Αποστόλων και Κριτής της Οικουμένης». Το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας έχει μια ιστορική πορεία στην Αίγυπτο και στην Αφρική δύο χιλιάδων ετών. Ιδρυτής και πρώτος Επίσκοπος της Αλεξανδρινής Εκκλησίας θεω- ρείται, κατά την εκκλησιαστική παράδοση, ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Μάρκος. Ο Άγιος Μάρκος εγκαθίσταται στην Αλεξάνδρεια περί το 43 μ.Χ., έτος το οποίο θεωρείται έτος ίδρυσης της Εκκλησίας Αλεξανδρείας. Κατά τη διάρκεια των πρώτων αιώνων της χριστιανικής εποχής το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας διαδραμάτισε ρόλο καθοριστικό στην αποκρυστάλλωση των αρχών της χρι- στιανικής διδασκαλίας, αλλά και στην εξάπλωση του χρι- στιανισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Προς την κατεύθυνση αυτή αποφασιστική θεωρείται η λειτουργία της περίφημης Κατηχητικής Σχολής, που ανέδειξε άνδρες μεγάλου πνευ- ματικού διαμετρήματος, όπως ο Πάνταινος, ο Κλήμης και ο Ωριγένης. Παράλληλα η εμφάνιση, η ανάπτυξη και η συστηματοποίηση του μοναχισμού, είτε στην αναχωρητι- κή, είτε στην κοινοβιακή του μορφή, συνέβαλε μέσω της άσκησης και του παραδείγματος στην εδραίωση της χρι- στιανικής πίστης, αλλά και στην οριστική διαμόρφωση του μοναχισμού παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια της αραβικής κατάκτησης (641–1250) και κατά την περίοδο των Μαμελούκων (1250–1517) το Πατρι- αρχείο τέθηκε σε δοκιμασία αφενός μεν λόγω της πληθυ- σμιακής συρρίκνωσης του ορθοδόξου ποιμνίου, αφετέρου δε λόγω ένδειας υλικών πόρων. Το Πατριαρχείο άρχισε σταδιακά να ανακάμπτει μετά την οθωμανική κατάκτηση (1517) επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ποι- μαντική φροντίδα και την υλική ενίσχυση του διάσπαρτου ορθόδοξου ποιμνίου εντός της Αφρικής, αλλά και αναπτύσ- σοντας κατά καιρούς έντονη διπλωματική δραστηριότητα με στόχο τη διεθνή προστασία του Πατριαρχικού Θρόνου. Οι ευνοϊκές συνθήκες που δημιουργήθηκαν στην Αίγυπτο από τον Μοχάμετ Άλι και τη δυναστεία του (1805–1952), η εγκατάσταση πλήθους ορθοδόξων χριστιανών και η ορ- γάνωση δυναμικών κοινοτήτων στην Αίγυπτο, και από εκεί σε όλα τα σημεία της βόρειας και ανατολικής Αφρικής, έθε- σαν το Πατριαρχείο σε τροχιά αναγέννησης και αναδιοργά- νωσης. Σε πρώτη φάση το Πατριαρχείο αναστήλωσε στο μεγαλύτερο ποσοστό την προ της αραβικής κατάκτησης γε- ωγραφική του δικαιοδοσία διά της αναβίωσης του αρχαίου συνοδικού συστήματος. Εν συνεχεία το Πατριαρχείο έκανε άνοιγμα σε ολόκληρη την αφρικανική ήπειρο, απευθυνόμε- νο στον κάθε Αφρικανό, πέρα από σύνορα, φυλές και χρώ- ματα, αλλά και με σεβασμό στα ήθη, στα έθιμα και στις παραδόσεις της Αφρικής. Σήμερα, με εφαλτήριο τις εκκλησιαστικές Επαρχίες (Ιερές Μητροπόλεις και Επισκοπές) το Πατριαρχείο Αλεξανδρεί- ας αποτελεί μια καθαρά υπερεθνική εκκλησία, αφού δρα- στηριοποιείται και ασκεί την πνευματική της δικαιοδοσία επί όλων των ορθοδόξων χριστιανών που διαβιούν σε ολό- κληρη την ήπειρο, ανεξάρτητα από την εθνικότητα και την υπηκοότητα τους. Βιογραφικό Η Αυτού Θειοτάτη Μακαριότης ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄(κατά κόσμον Νικόλαος Χορευτάκης) εγεννήθη στην Κρήτη το έτος 1954, όπου και ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του. Είναι απόφοιτος της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχο- λής Αθηνών και πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εσπούδασε εις Οδησσόν, Ιστορία Τέχνης, Λογοτεχνία και Φιλοσοφία. Τα έτη 1975-1985 υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος και Πρωτο- σύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Λάμπης και Σφακίων, όπου ανέπτυξε σημαντικό ιεροκηρυκτικό και φιλανθρωπικό έργο (οικοτροφεία απόρων ανηλίκων κ.λπ.). Τα έτη 1985- 1990 υπηρέτησεν ως Πατριαρχικός Έξαρχος εις Ρωσίαν με έδρα την Οδησσόν, επί Πατριαρχών Νικολάου του Στ’ και Παρθενίου Γ΄. Ιδρυσε το Ίδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού και το Μουσείο Φιλικής Εταιρείας με 600 παιδιά δια την εκμάθηση της Ελληνικής. Το έτος 1990 εχειροτονήθη Επίσκοπος υπό τον τίτλο της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Επισκοπής Κυρήνης και διωρίσθη Εκπρόσωπος του Πατριάρχου Παρθενίου Γ’ στην Αθήνα (1990-1997). Συνόδευε πάντοτε τον Μακαριστό Πατριάρχη Παρθένιο στις περιοδείες του στην Αφρικανική ήπειρο, ως και σε διεθνή, πανθρησκειακά και Θεολογικά συνέδρια. Το έτος 1997 διωρίσθη Πατριαρχικός Επίτροπος Αλεξανδρείας από τον μακαριστό Πατριάρχη Πέτρο Ζ΄, με σκοπό να τον βοηθήσει εις το ξεκίνημα της Πατριαρχείας του, ενώ μετά 10 μήνες εξελέγη Μητροπολίτης Καμερούν. Εκεί ανέπτυξε σημαντική ιεραποστολική δραστηριότητα.. Έκτισε Ναούς, Σχολεία και νοσοκομεία, βοηθώντας αδι- ακρίτως πολλούς Αφρικανούς και Έλληνες. Το έτος 2002 κατεστάθη στην Ιερά Μητρόπολη Ζιμπάμπουε, όπου έκτι- σε 4 Ιεραποστολικά κέντρα στην πρωτεύουσα Χαράρε, Ελ- ληνικό Πολιτιστικό Κέντρο χωρητικότητος 400 συνέδρων, 2 μεγάλα Ιεραποστολικά κέντρα στο Μαλάουι, τα οποία περιε- λαμβάνουν Νοσοκομείο, τεχνικές σχολές και παιδικούς σταθ- μούς. Με τη βοήθεια της Βουλής των Ελλήνων ανακαίνισε το «Ελληνικό τετράγωνο» (Σχολείο-Εκκλησία-Πρεσβυτέριο) στη πόλη Μπέιρα της Μοζαμβίκης. Εθεμελίωσε Ναούς και συνέβαλε στην ίδρυση Ελληνικών Κοινοτήτων στα κράτη της Μποτσουάνα και της Αγκόλα. Την 9η Οκτωβρίου 2004 εξελέγη από την Ιεραρχία του Αλε- ξανδρινού Θρόνου παμψηφεί Πάπας και Πατριάρχης Αλε- ξανδρείας και πάσης Αφρικής. Η Ενθρόνισή Αυτού εγένετο στον μνημειώδη Ιερό Καθεδρικόν Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Αλεξανδρείας, παρουσία Προκαθημένων και Αντι- προσωπειών όλων των Εκκλησιών, ξένων Δογμάτων, Πολιτι- κών Αρχών της Ελλάδος και της Αιγύπτου με επικεφαλής την Α.Ε. τον Πρόεδρον της Ελληνικής Δημοκρατίας και χιλιάδων πιστῶν, την 24η Οκτωβρίου 2004. Η εν γένει ιεραποστολική δράση του, αλλά και το μειλίχιο του χαρακτήρος Του, είναι και η αιτία της αγάπης όλων των Αφρικανών στο πρόσωπό του, αλλά και των Κοινοτήτων Ελλήνων και Αράβων εις Αί- γυπτον και όλην την Αφρική. Χαρακτηρίστηκε απὸ πολλούς ως ο «Ιεραπόστολος Πατριάρχης» και ως «Ο Πατριάρχης της Αγάπης» για τα παιδιά της Αφρικής. Κατά την διαρρεύσασαν ενδεκαετή Πατριαρχική διακονία του, επέδειξεν μεγάλο ανακαινιστικό έργο, όπως η αποπε- ράτωση και ανακαίνιση του εν Αλεξανδρεία Πατριαρχικού Μεγάρου, του εν Χαμζάουϊ Καΐρου επίσης τοιούτου, εδημι- ούργησε το Πατριαρχικόν Αρχαιολογικόν Μουσείον Αλεξαν- δρείας και το Πατριαρχικόν Σκευοφυλάκειον, αμφότερα εις τον χώρον του Πατριαρχικού Μεγάρου. Ανεκαίνισεν εκ βά- θρων την ιστορικήν λεγομένην «Ροτόντα» της Ανατολής, τον Άγιον Γεώργιον Παλαιού Καΐρου. Η διαρκής του μέριμνα διά τα θέματα ειρήνης των Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής είναι ανύστακτος, προεδρεύων σε συναντήσεις μετά των λοιπών Προκαθημένων των Πρεσβυγενών Εκκλησιών προς εύρεσιν λύσεων των ως άνω θεμάτων. Προνοία του συνεπτήχθη και οργανώθη εν Κύπρῳ, Εξαρχία του Πατριαρχείου, ενώ εθε- μελίωσε το εν Γέρι κτιριακόν συγκρότημα αυτής. Ομιλεί την ρωσικήν και την γαλλικήν γλώσσαν.