του Δρ. Αντώνη Μαραγκουδάκη
Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού μας οδηγεί στην θεραπεία του. Σήμερα ο καρκίνος του μαστού θεραπεύεται. Η κλινική εκτίμηση και η απεικονιστική εξέταση είναι τα πρώτα σημαντικά βήματα για την διάγνωση.
Η ψηλάφηση του μαστού σε κάθε γυναικολογική εξέταση είναι αναγκαία. Η ψηφιακή μαστογραφία πρέπει να αρχίζει από την ηλικία των 35 ετών. Σε περίπτωση μικρής ή μεγάλης βλάβης, εκτός από την ψηλάφηση μια επόμενη σημαντική εξέταση η ελαστογραφία.
Εξέταση απλή γίνεται με μηχάνημα υπερηχογράφου και σε αυτήν εξετάζεται η πυκνότητα της ύποπτης περιοχής και εξάγονται τα συμπεράσματα για την υποψία ή όχι του όγκου. Σε περίπτωση που ο όγκος είναι ύποπτος ακολουθεί η βιοψία και μετά πό αυτήν εάν είναι αναγκαίο γίνεται επέμβαση.
Ανάλογα με την ανοσοϊστοχημεία του όγκου και την βιολογική του συμπεριφορά ακολουθεί ακτινοβολία και χημειοθεραπεία.
Στα 40 χρόνια μια γυναίκα κάνει την δεύτερη μαστογραφία, μετά κάθε δύο χρόνια κάνει μια μαστογραφία μέχρι τα 50 χρόνια της. Μετά κάθε χρόνο κάνει μία μαστογραφία. Οι μαστογραφίες αυτές καλό είναι να συνοδεύονται με υπερηχογραφικό έλεγχο και ελαστογραφία.
Οιστρογονική θεραπεία στο μαστό: Πολλές εργασίες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η επίδραση των οιστρογόνων στον καρκίνο του μαστού δεν έχει προγνωστική αξία. Δηλαδή η λήψη των οιστρογόνων δεν αυξάνει τον κίνδυνο δημιουργίας καρκίνου του μαστού.
Εάν γυναίκες με καρκίνο με καρκίνο του μαστού λάμβαναν πριν οιστρογονική θεραπεία τότε αυτές ανταποκρίνονται στην θεραπεία του καρκίνου από ότι οι άλλες που δεν έλαβαν θεραπεία.
Ο καρκίνος του μαστού είναι η πιο κοινη αιτία θανάτου σε γυναίκες σε ηλικία 40-49 ετών και η πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο για ηλικίες από 20-59 ετών.
Οι παράγοντες κινδύνου δεν αλλάζουν την αντιμετώπιση του όγκου του μαστού είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν.
Ποιοί είναι οι παράγοντες κινδύνου όμως; Είναι το οικογενειακό ιστορικό καρκίνο του μαστού, λήψη ορμονών, προηγούμενο χειρουργείο στο μαστό κι η ηλικία. Όλα αυτά δεν αλλάζουν την ανάγκη για γρήγορη αντιμετώπιση.
Καμία σχέση δεν έχει η εξωσωματική γονιμοποίηση με τον καρκίνο του μαστού:
Δεν επηρεάζει τον μαστού η εξωσωματική γονιμοποίηση έτσι ώστε να δημιουργηθεί καρκίνος. Χρειάζεται όμως περισσότερο μακροχρόνια εξέταση σε σύγκριση με γυναίκες που δεν έχουν γεννήσει. Επίσης εξέταση εξειδικευμένων ομάδων λόγω οικονομικής, κοινωνικής κατάστασης, φυλής, ηλικία κλπ. Ακόμη πληροφορίες για οικογενειακό ιστορικό χρονίων παθήσεων κλπ.
Σύμφωνα με έρευνες ανακοινώσεις τελευταίων επιστημονικών εργασιών η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού αλλά για καρκίνο των ωοθηκών.
Πάντως γυναίκες που υποβλήθηκαν σε εξωσωματική γονιμοποίηση καλό είναι να υποβάλλονται σε ετήσια γυναικολογική εξέταση τόσο του μαστού αλλά και των γεννητικών οργάνων.
Σε μία εργασία τoν Ιανουάριο του 2013 στο περιοδικό «INT Journal. Gynecol. Cancer» αναφέρεται ευμενής επίδραση της εξωσωματικής γονιμοποίησης στον καρκίνο του μαστού σε σύγκριση με ομάδα γυναικών χωρίς να κάνουν εξωσωματική γονιμοποίηση.
Συμπέρασμα ο καρκίνος του μαστού σήμερα θεραπεύεται αρκεί να γίνει έγκαιρη διάγνωση και η εξωσωματική γονιμοποίηση με την λήψη ορμονών δεν αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού αλλά τον κίνδυνο για καρκίνο της ωοθήκης.