Μανώλης Ρασούλης
Ο Κρητικός καλλιτέχνης
«Η αυτοβιογραφία του αξέχαστου Κρητικού καλλιτέχνη Μανώλη Ρασούλη που βρίσκεται στην τελική επεξεργασία θα δώσει πολλές απαντήσεις για την πολυδιάστατη προσωπικότητα του και για τις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις» υπογράμμισε σε συνέντευξη που έδωσε στο «Ην-Ων» η Ναταλία Ρασούλη (κόρη του καλλιτέχνη η οποία έχει σπουδάσει μουσικά αλλά είναι και τραγουδίστρια).
Πρέπει να σημειωθεί ότι -υπογράμμισε- τελευταία έγραψε και άλλο ένα βιβλίο με θέμα την Κρήτη ενώ υπάρχουν δουλειές στο χώρο της δισκογραφίας που στο μέλλον θα ανακοινωθούν.
Σύμφωνα με την Ναταλία Ρασούλη τα κυριότερα έργα του τα οποία ήταν σταθμός στο σύγχρονο ελληνικό πεντάγραμμο θα έλεγε κανείς ότι είναι: «οι δίσκοι «η εκδίκηση της γυφτιάς», «τα δήθεν», «τα τραγούδια της Χαρούλας» στα πρώτα χρόνια της στιχουργικής του δημιουργίας, σηματοδότησαν και άλλαξαν τον ρου του νεοελληνικού τραγουδιού. Στη συνέχεια είναι πολλοί οι δίσκοι που ακολούθησαν, που πια αποτελούν μανιφέστο, όχι μόνο σε καλλιτεχνικό επίπεδο, αλλά και σε πολιτικοκοινωνικό επίπεδο. «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει», «Παίξε Χρήστο επειγόντως», «Να ‘μαστε πάλι εδώ Αντρέα», «Πότε Βούδας πότε Κούδας», «Τα ποδοσφαιρικά» που περιέχουν και τον ύμνο του ΟΦΗ, «Βαλκανιζατέρ», «Ηummus Sapiens», μια εξαιρετική συνεργασία με τον πιο σημαντικό τραγουδοποιό του Ισραήλ, τον Jehuda Poliker σε μια προσπάθεια του ίδιου και του γνωστού ισραηλινού τραγουδοποιού, μέσα από τον πολιτισμό την ένωση Παλαιστινίων και Ισραηλιτών καθώς και την σχέση Ελλάδας και Ισραήλ.»
Όλα του τα έργα -αναφέρει η Ναταλία Ρασούλη- πηγάζουν αρχετυπικά από την Κρήτη γιατί δεν ήταν απλά κρητικός, αλλά σεβάστηκε και προσπάθησε να κατανοήσει σε βάθος τον Κρητικό Πολιτισμό, όπως αυτός έχει επηρεάσει μέσα από την Ιστορία του και τον υπόλοιπο κόσμο. Tον απασχόλησε πολύ το πέρασμα του Μινωικού πολιτισμού και πως αυτός μπορεί να άφησε το αποτύπωμά του στις γειτονικές χώρες. Το βιβλίο του «Οι Εβραίοι είναι Έλληνες Κρήτες» αναπτύσσει ακριβώς αυτούς τους προβληματισμούς. Θα μπορούσαμε βέβαια να πούμε, ότι μαζί με το προαναφερθέν βιβλίο, ένα σημαντικό πόνημά του ήταν και το βιβλίο του «Κνωσσώντας την αλήθεια». Νομίζω ότι ο τίτλος του συγκεκριμένου βιβλίου αντικατοπτρίζει την σύνδεση που είχε μέσα την Κρήτη. Σε κάθε συναυλία του έκλεινε μ’ ένα ριζίτικο «Κόσμε χρυσέ, κόσμε αργυρέ». Μια πολύ σημαντική στιγμή στη ζωή του, ήταν η οργάνωση πολιτισμικών δρώμενων στις Αρχάνες (Ηράκλειο-Κρήτης) το 1988 με κορύφωση την συναυλία του φίλου του Άκη Πάνου.
Ο Μανώλης Ρασούλης γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης στις 28 Σεπτεμβρίου του 1945, μεγάλωσε στο Ηράκλειο και βοηθούσε τον πατέρα του στο χρυσοχοείο. Τελειώνοντας το εξατάξιο γυμνάσιο ανεβαίνει στην Αθήνα όπου σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου, γράφει ποιήματα, σενάρια, τραγουδάει ερασιτεχνικά στις μπουάτ της Πλάκας.
Στις 21 του Απρίλη 1967 συλλαμβάνεται από την Δικτατορία και περνάει μερικές ώρες στην «Μπουμπουλίνας». Φεύγει για το Λονδίνο όπου μένει 6 χρόνια. Τον Μάη του 1968 παίρνει μέρος στην μεγάλη εξέγερση των φοιτητών στο Παρίσι και τραυματίζεται θανάσιμα. Το 1974, λίγο μετά από το Πολυτεχνείο κατεβαίνει στην Αθήνα, όπου λόγω συλλήψεων από την Μυστική Αστυνομία, κρύβεται. Μετά τα γεγονότα στην Κύπρο το καλοκαίρι του1974 και την πτώση της Χούντας συνεχίζει τον πολιτικό αγώνα. Δουλεύει στα ναυπηγεία του Ανδρεάδη στο Πέραμα μπαίνει στην απεργιακή επιτροπή και πρωτοστατεί στο εργατικό κίνημα που ανατρέπει όλο το μέχρι τότε καθεστώς στα μεγάλα ναυπηγεία της Ελευσίνας. Στο Λονδίνο τον Ιούνιο του 1973 γεννιέται η κόρη του, που της έδωσε το όνομα Ναταλία.
Το1974 τον καλεί ο φίλος του Μάνος Λοΐζος και τραγουδά στον δίσκο «Τα νέγρικα» μαζί με την Μαρία Φαραντούρη. Επίσης ο ίδιος συνθέτης τον επιβάλει και τραγουδά το τραγούδι στα κομέρσιαλ ενός σίριαλ που γίνεται επιτυχία. Ο συνθέτης Νίκος Μαμαγκάκης του προτείνει και τραγουδά σ’ ένα δίσκο του σε ποίηση Πρεβελάκη «Ο νέος Ερωτόκριτος». Τυπώνει τα τρία πρώτα του βιβλία: «Η μπαλάντα του Ιασαάκ», ένα σύνθετο ποίημα επηρεασμένο από τον αγώνα της νεολαίας, στο οποίο βιβλίο αναποδογυρίζει τον μύθο της θυσίας του Αβραάμ. Τα τραγούδια του γίνονται γνωστά κι αγαπητά στο Ισραήλ, την Τουρκία, τη Σερβία, στις Χώρες όπου υπάρχουν Έλληνες αλλά και για κάποιο μυστήριο λόγο και στην Ιαπωνία.
Πηγή 13ο Τεύχος Ην-Ων