Γιώργος Παρτσαλάκης
Ο Χανιώτης ηθοποιός
«Ο πολιτισμός στηρίζει μια κοινωνία και η κοινωνία τον πολιτισμό ειδικά αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει η Ελλάδα» ανέφερε σε συνέντευξη στο «Ην-Ων» ο Χανιώτης ηθοποιός Γιώργος Παρτσαλάκης.
Το θέατρο -τόνισε- είναι ένα κομμάτι του πολιτισμού μας το οποίο καλύπτει τις πνευματικές ανάγκες των θεατών και δίνει απαντήσεις στα προβλήματα της κάθε εποχής. Την θεατρική μου διαδρομή -συνέχισε- την έχουν καθορίσει ο Αλέξης Μινωτής, ο Πέλλης Κατσέλης και η Αλέκα Κατσέλη.
Ο Γιώργος Παρτσαλάκης γεννήθηκε το 1951 στα Καλουδιανά-Κισσάμου των Χανίων της Κρήτης.
Στην Αθήνα έφθασε το 1969 όπου πήγε στην δραματική σχολή του Πέλλου Κατσέλη και της Αλέκας Κατσέλη. Το 1973 τελείωσε τις σπουδές του και το καλοκαίρι του ίδιου έτους δούλεψε για πρώτη φορά στο κλασσικό θέατρο της Ρόδου.
Το 1976 με την Εταιρία Θεάτρου Κρήτης έπαιξε στο έργο «Πανώρια» του Χορτάτση. Όμως μια παράσταση στο Λυκαβητό την εποχή εκείνη ήταν η αιτία για να ξεκινήσει η γνωριμία με τον Αλέξη Μινωτή.
Το έργο που ανεβάσαμε στο Λυκαβητό -είπε- με άλλους συναδέλφους προκάλεσε το ενδιαφέρον μεγάλων ηθοποιών και ανθρώπων του θεάτρου της εποχής εκείνης με αποτέλεσμα να έχουμε θεατές τον Αλέξη Μινωτή (διευθυντή του Εθνικού θεάτρου), τον Μάνο Κατράκη και άλλους.
«Αυτή η παράσταση ήταν το εισιτήριο μου για το εθνικό θέατρο. Πήγα στον Αλέξη Μινωτή να του ζητήσω να εργασθώ στο Εθνικό θέατρο και μου είπε να περιμένω να με ειδοποιήσει. Δεν περίμενα πολύ και σε έξη μήνες (Οκτώβριος του 1977) δούλευα στο πλευρό του Αλέξη Μινωτή για 15 συνεχή χρόνια υπηρετώντας όλες τις μορφές θεάτρου» υπογράμμισε χαρακτηριστικά ο κρητικός ηθοποιός.
Στο πρώτο έργο του Εθνικού θεάτρου που έπαιξα ήταν με τον τίτλο «Ο υπάλληλος του Χουρμούζη». Ορισμένες άλλες συμμετοχές μου είναι: στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στις «Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη, στον «Οιδίποδα επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, (με Οιδίποδα τον μεγάλο ηθοποιό Αλέξη Μινωτή που ήταν και το κύκνειο άσμα του), στις «Βάκχες» του Ευριπίδη, στις «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, «Βασιλιάς Λήρ» του Σαίξπηρ, «Πατέρας» του Στρίντμπεργκ, «Η σονάτα των φαντασμάτων» του Στρίντμπεργκ, «Εξορία» του Μάτεση, «Ματς» του Μανιώτη, «Ψάθινο καπέλο» του Λαμπίς, «Μαλλιά κουβάρια» του Λάσκαρη, «Η Δολοφονία του Μαρά» του Πέτερ Βάϊς, «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ, «Μαχαίρι στο κόκαλο» του Μουρσελά, «Οι τρεις αδελφές» του Τσέχωφ, «Ληστές» του Σίλερ και η τελευταία παράσταση στο Εθνικό Θέατρο ήταν στο Ηρώδειο με τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, στο ρόλο του Παφλαγόνα.
Το 1991 φεύγω από το Εθνικό θέατρο και παίζω με την Κάτια Δανδουλάκη στο θέατρο «Διονύσια» και από τότε ξεκίνησε ένας μαραθώνιος ο οποίος κρατάει μέχρι σήμερα. Το καλοκαίρι του 2000, επιστρέφω στο Εθνικό Θέατρο ως Τρυγαίος στην «Ειρήνη» του Αριστοφάνη (Βραβείο Ερμηνείας Κάρολου Κουν 2000).
Από το 1973 μέχρι σήμερα έχω παίξει σε 80 θεατρικά έργα.
Τηλεόραση ο Γιώργος Παρτσαλάκης ξεκίνησε το 1978 με την εκπομπή το «θέατρο της Δευτέρας», όπου έπαιξε σε θεατρικά έργα όπως «Εμιγκρέδες» του Μρόζεκ, και «Φον Δημητράκης» του Δ. Ψαθά (στον ομώνυμο ρόλο).
Συγκεκριμένα διευκρίνισε «στην ΕΡΤ έπαιξα στην «Σκληρή γη» και στο ραδιόφωνο θεατρικά έργα. Από το 1989 ήμουνα σε τηλεοπτικές σειρές για 20 χρόνια όπου άλλες έγιναν μεγάλη επιτυχία και άλλες όχι. Αυτή την περίοδο ετοιμάζω μαζί με την Πέγγυ Τρικαλιώτη, τον Κρατερό Κατσούλη και την Τζένη Θεωνά να ανεβάσουμε στην Αθήνα στο θέατρο «Άλφα» ένα θεατρικό σύγχρονο αμερικάνικο δράμα που έχει σχέση με πολεμικούς ανταποκριτές.
Εάν μετρήσω τι μου έχει προσφέρει, στα 37 χρόνια εργασίας μου, το θέατρο μπορώ να σκεφθώ μόνο ωραία πράγματα γιατί οι άσχημες στιγμές είναι ασήμαντες. Στην τηλεόραση δούλεψα έντιμα».
Πηγή 11ο Τεύχος Ην-Ων