Του Ιωάννη Γκλαβάκη
Είναι γνωστό σε όλους ότι οι άνθρωποι, τα ζώα και όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί, απορροφούν οξυγόνο και αποβάλλουν διοξείδιο του άνθρακα. Είναι επίσης γνωστό, ότι τα φυτά της ξηράς και της θάλασσας, απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα, κρατούν τον άνθρακα και προσφέρουν το οξυγόνο. Έτσι δημιουργείται μια ισορροπία στη φύση, που όμως τα τελευταία χρόνια ο άνθρωπος την διατάραξε. Τα τελευταία 80 χρόνια στον πλανήτη, το 80% των δασών που υπήρχαν, έχουν καταστραφεί, ενώ αντλούμε όλο και μεγαλύτερη ποσότητα πετρελαίου από τη γή, που με την καύση του, παράγουμε ενέργεια, αλλά δυστυχώς παράγουμε και διοξείδιο του άνθρακα και άλλους ρύπους επικίνδυνους για το περιβάλλον.
Θα λέγαμε, ότι ο άνθρωπος τις τελευταίες δεκαετίες εν ονόματι της δικής του ευημερίας, δείχνει μια αλαζονεία καταστρέφοντας τα δάση και το περιβάλλον και αυξάνοντας την παραγωγή επικίνδυνων ρύπων, που συσσωρεύονται στην ατμόσφαιρα και δημιουργούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Πριν είναι πολύ αργά, πρέπει να λάβουμε μέτρα, διότι διαφορετικά η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη και η καταστροφή της ανθρωπότητας θα είναι ζήτημα χρόνου.
Το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να υιοθετήσουμε μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας, όπως
1)Το χτίσιμο σπιτιών, που με την κατάλληλη δόμηση και το προσανατολισμό θα χρειάζονται λιγότερη ενέργεια να ζεσταθούν το χειμώνα και να ψυχθούν το καλοκαίρι.
2)Να αγοράζουμε τόσα τρόφιμα όσα χρειαζόμαστε, διότι η παραγωγή τροφίμων απαιτεί την χρήση φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και ενέργειας. Είναι γνωστό ότι πολλές κοινωνίες, πετούν στα σκουπίδια περισσότερα τρόφιμα απ’ ότι καταναλώνουν. Εξάλλου είναι γνωστό ότι το 20% του πληθυσμού της Γής, καταναλώνει το 80% των παραγόμενων τροφίμων και το 80% του πληθυσμού της Γής, αρκείται καταναλώνοντας το 20% των παραγόμενων τροφίμων. Έτσι βλέπουμε ότι άλλες κοινωνίες υπερκαταναλώνουν εμφανίζοντας καρδιοπάθειες, παχυσαρκία, καρκίνους, εγκεφαλικά κ.ά. και άλλες κοινωνίες πεινούν εμφανίζοντας δυστυχία και θανάτους από ασιτία.
3)Να παράγουμε ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, όπως η αιολική, η ηλιακή, από πτώση των υδάτων, από την κίνηση των κυμάτων της θάλασσας, ενέργεια παραγόμενη από φυτά κ.ά. Είναι αυτονόητο πως όταν παράγουμε ενέργεια, από την καύση πετρελαίου ή λιγνίτη μολύνουμε την ατμόσφαιρα, όπως προηγουμένως εξηγήσαμε, ενώ όταν αξιοποιούμε τον ήλιο, τον αέρα, την πτώση των νερών κ.ά. τότε έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα χωρίς μόλυνση και αυτό είναι εξαιρετικά θετικό.
Όταν χρησιμοποιούμε βιοκαύσιμο, τότε παράγεται διοξείδιο του άνθρακα, αλλά αυτό έχει μηδενική μόλυνση διότι για να παραχθεί το βιοκαύσιμο καλλιεργήσαμε φυτά και απορροφήθηκε ισόποσο διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα.
Απ’ όλα τα ανωτέρω γίνεται αντιληπτό ότι πρέπει να ενθαρρυνθεί η παραγωγή βιοκαυσίμου, πάντα όμως με μέτρο διότι υπάρχει ο κίνδυνος αν καλλιεργήσουμε μεγάλες εκτάσεις για το σκοπό αυτό, πιθανόν να μειωθεί η παραγωγή τροφίμων και το πρόβλημα της ασιτίας στην ανθρωπότητα να γίνει οξύτερο.
4)Επίσης πρέπει να απαγορευθεί ή να μειωθεί στο ελάχιστο η καύση των φυτικών υπολειμμάτων, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται και να προσφέρονται στο έδαφος αυξάνοντας τη γονιμότητα.
5)Παρομοίως θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί η συλλογή υπολειμμάτων από τα δάση σύμφωνα με τις υποδείξεις της δασικής επιστήμης ώστε αυτά να μην αποτελούν υπόστρωμα για την εξάπλωση των πυρκαγιών, αλλά να χουμοποιούνται και να προσφέρονται στο έδαφος.
Πρέπει να ενθαρρυνθεί η παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο και να ενισχυθεί, με δεδομένο ότι εάν ο άνθρωπος καταφέρει να συλλέξει μία μέρα όλη την ηλιακή ενέργεια που δέχεται η Γή, τότε θα μπορούσε να καλύψει τις ενεργειακές ανάγκες της Γής για 2 χρόνια. Το θεωρητικό αυτό νούμερο δείχνει πόσο μπορούμε να ωφεληθούμε από την ηλιακή ενέργεια. Από τον άνεμο επίσης μπορούν να παραχθούν τεράστιες ποσότητες καθαρής ενέργειας και εδώ ίσως θα πρέπει κάποιες ευαίσθητα κοινωνικά ομάδες να αναλογισθούν τα οφέλη και να σταματήσουν τις αντιρρήσεις και τις υπερβολές.
Πριν είναι πολύ αργά, πριν καταστρέψουμε τον πλανήτη μας, είναι ανάγκη πρώτα όλοι να καταλάβουμε το μέγεθος του προβλήματος, θα έλεγα να τρομάξουμε, διότι εκεί που έχουμε φθάσει πρέπει να πάρουμε μέτρα αντιμετώπισης της κρίσης, το χρωστάμε στις επόμενες γενιές, στα παιδιά μας που όλοι λέμε ότι τα υπεραγαπάμε.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το περιβάλλον μας το παραδώσαν οι γονείς μας για να το παραδώσουμε χωρίς να το καταστρέψουμε στα παιδιά μας.
Η δική μου γενιά μάλλον δεν φέρεται σωστά στην επόμενη.
Πηγή 7ο Τεύχος Ην-Ων