Γεώργιος Ανδρεδάκης
Γιατρός-Βουλευτής
O πρόδρομος της πενικιλίνης ο Κρητικός γιατρός και βουλευτής Γεώργιος Ανδρεδάκης, πέθανε πριν 85 χρόνια και γεννήθηκε στο Φουρφουρά Αμαρίου Ρεθύμνου Κρήτης.
Οι ακαδημαϊκοί διεθνώς που ασχολήθηκαν με την πενικιλίνη αναφέρουν ότι ο Φλέμινγκ, στα απομνημονεύματά του όπου αναφέρεται στην πενικιλίνη υπογραμμίζει ότι «τις κατευθυντήριες γραμμές τις έδωσε κάποιος Κρητικός γιατρός φίλος του».
Ο Κρητικός γιατρός συνεργαζόταν με τους συναδέλφους του στο Παρίσι, διότι στα απομνημονεύματά του στο κεφάλαιο που περιγράφει μια νεκροψία προτείνει, να στείλουν το δείγμα στο Παρίσι (Κεφ. 8. Σελ. 28) ενώ υπάρχει μία κάρτα γραμμένη στα γαλλικά, που του είχαν στείλει το 1920 από τον Ιατρικό Σύνδεσμο Παρισιού και τον ενημέρωναν για κάτι νέα φάρμακα και τις ιδιότητές τους. Ο γιατρός ήξερε Γαλλικά διότι μετά το πτυχίο από την Αθήνα είχε πάει για ένα διάστημα στο Παρίσι.
Από επιζώντες έχει μαθευτεί ότι για να θεραπεύσει την μόλυνση που θέριζε τότε τους τραυματίες του πολέμου, τους έδινε μουχλιασμένο ψωμί να φάνε. Είχε ανακαλύψει ότι οι μύκητες της μούχλας εξαφανίζουν τους μύκητες της μόλυνσης, οπου είναι η δράση της πενικιλίνης.
Πρέπει να σημειωθεί ότι την ιατρική επιστήμη την άσκησε ο Γεώργιος Ανδρεδάκης αποκλειστικά και μόνον ως λειτούργημα και όχι ως επάγγελμα βιοπορισμού. Εκτός από την δωρεάν παροχή ιατρικών υπηρεσιών, ο γιατρός κατέθετε, σε ασθενή που είχε οικονομικά προβλήματα, ένα χρηματικό ποσό.
Ο Γεώργιος Εμ. Ανδρεδάκης, γεννήθηκε στον Φουρφουρά Αμαρίου τον Οκτώβριο του 1859.
Το 1885, όταν ήταν τριτοετής φοιτητής της Ιατρικής, εκλέχτηκε εν αγνοία του παμψηφεί βουλευτής από τους συμπατριώτες του. Αν και υπέβαλε παραίτηση, για τον τρόπο της εκλογής του -χωρίς προηγούμενη συγκατάθεσή του- αναγκάσθηκε να ακολουθήσει τη πολιτική, αφού η παραίτησή του δεν έγινε αποδεκτή. Ανήκε στο τότε κόμμα των Φιλελευθέρων, που ήταν εκφραστής των προοδευτικών τάσεων του Κρητικού λαού.
Το 1886, ήταν ο εμπνευστής και υποκινητής της αντίδρασης των Κρητών φοιτητών στις δηλώσεις του Άγγλου πολιτικού και υπουργού των τότε Αποικιών Τσάμπερλαιν, ο οποίος είχε δηλώσει κατά την παραμονή του στην Αθήνα ότι «σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις που του είχαν δώσει επίσημοι Έλληνες, οι Κρήτες ήσαν ικανοποιημένοι με τα κάποια προνόμια της Πύλης και δεν ενδιαφέρονταν για την Ένωση με την Ελλάδα».
Αφού πέρασαν μερικές ημέρες χωρίς ουσιαστική αντίδραση των αρμοδίων κύκλων των Αθηνών, ο Γεώργιος Ανδρεδάκης κάλεσε τους Κρήτες φοιτητές από τις στήλες της εφημερίδας «Παλιγγενεσία» σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στη αίθουσα της Νομικής Σχολής. Οι Κρήτες φοιτητές προχώρησαν στη εκλογή επιτροπής από τους Ελευθέριο Βενιζέλο, Γεώργιο Ανδρεδάκη, Ε. Λυλυμπάκη, Μ. Μαρή και Ι. Καψάλη, που επισκέφθηκε τον Τσάμπερλαιν στο ξενοδοχείο του και υπέβαλε έντονη προφορική και έγγραφη διαμαρτυρία, την οποία ανέπτυξε προφορικά ο Ε. Βενιζέλος με αξιοθαύμαστη πειστικότητα, με αποτέλεσμα ο Άγγλος πολιτικός να παραδεχτεί το λάθος του.
Στη συνέλευση των Κρητών, το 1886 ήταν πληρεξούσιος της επαρχίας Αμαρίου.
Μετά την εγκαθίδρυση της αυτονομίας διετέλεσε μέλος της 16μελούς προπαρασκευαστικής επιτροπής του πολιτεύματος και εκλέχτηκε αντιπρόεδρος της Βουλής των Κρητών στις 19 Φεβρουαρίου1899.
Μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, η Βουλή των Ελλήνων υποδέχτηκε τους πρώτους Κρήτες βουλευτές μεταξύ των οποίων και ο Γεώργιος Ανδρεδάκης της επαρχίας Αμαρίου.
Έκτοτε αντιπροσώπευσε κατ’επανάληψη τον Νομό Ρεθύμνης στην Ελληνική Βουλή και εκλέχτηκε αντιπρόεδρός της, θέση την οποία δεν υπηρέτησε ποτέ. Υποστήριξε την αγροτική ζωή της Κρήτης και υπήρξε ένθερμος πρωτεργάτης της Γεωργικής Σχολής Ασωμάτων. Για τις υπηρεσίες του στην Πατρίδα, τιμήθηκε με το Αργυρό Παράσημο του Σταυρού Του Σωτήρος.
Το 1920, εγκατέλειψε την βουλευτική έδρα, μετά από 35 συνεχόμενα χρόνια υπηρεσίας. Πέθανε στις 16 Αυγούστου 1933.