Περισσότερα από 12.000 παραδοσιακά ξύλινα σκάφη καταστράφηκαν εξαιτίας της οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από το 1990 έως και σήμερα. Με την παράδοση της αλιευτικής άδειας προς επιχορήγηση, τεμαχίζεται το παραδοσιακό σκάφος. Προκειμένου να διακοπεί αυτό το «έγκλημα» τα μέλη του «Ελληνικού Συνδέσμου Παραδοσιακών Σκαφών» προσπαθούν να εισάγουν ένα πρόγραμμα που αντί να καταστρέφεται κάθε σκάφος, να το διασώζεται και να αλλάζεται η χρήση του.
Ο κ. Μάνος Βερνίκος μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου και υπεύθυνος για τα ξύλινα σκάφη αναφέρει σε συνέντευξη στο «Ην-ΩΝ» «Τα αλιευτικά παραδοσιακά σκάφη που ομορφαίνουν τις θάλασσές μας είναι εθνικοί μας θησαυροί και αναπόσπαστο μέρος της ναυτικής μας παράδοσης και του πολιτισμού μας. Καταστρέφοντας τα σβήνουμε την πολιτισμική μας κληρονομιά και την ιστορία μας».
Σε ανακοινωσή τους τα μέλη του Συνδέσμου στις 31 Ιανουαρίου 2018 είχαν επισημάνει «46 εκατομμύρια ευρώ διατίθενται για την καταστροφή αντί για την διατήρηση της ναυτικής μας κληρονομιάς.
Όταν θα ολοκληρωθεί αυτή η απόσυρση η πολιτιστική μας κληρονομιά θα θρηνεί 13.785 αλιευτικά ξύλινα κυρίως παραδοσιακά σκάφη προς τις χωματερές.
Σύμφωνα με τα συγκεντρωθέντα στοιχεία ήδη εγκρίθηκαν καταστροφές 763 αλιευτικών σκαφών και άλλες 522 αιτήσεις δεν προχώρησαν προσωρινά λόγω έλλειψης του διαθέσιμου ποσού για τις υπόλοιπες καταστροφές.
Όμως δεν έγινε κανένας έλεγχος για να διαπιστωθεί η πολιτιστική αξία των σκαφών που θα καταστραφούν από το κράτος, που κόπτεται για την πολιτιστική του ευαισθησία.
Οι προφορικές διαβεβαιώσεις σύσσωμου του πολιτικού κόσμου της Ελλάδος ότι «κάτι καλό» θα γίνει για την μη συνέχιση της καταστροφής των ξύλινων αλιευτικών σκαφών ήταν απλά μια εξαγγελία για την συσκότιση της υποθέσεως.
Η αναλγησία που επιδεικνύει το Υπουργείο Αγροτικής (δήθεν) Ανάπτυξης είναι εξοργιστική.
Όσοι αγαπούν την παράδοση της ελληνικής ναυπηγικής χειροποίητης τέχνης, των Ελλήνων καραβομαραγκών, πρέπει να συστρατευθούν για την αποτροπή αυτής της επαίσχυντης καταστροφής.
Το Υπουργείο Πολιτισμού παρακαλείται για τις δικές του κατ’ αρμοδιότητα ενέργειες, ώστε η διάσωση αξιόλογων παραδοσιακών ξύλινων αλιευτικών σκαφών, να μην μείνει γράμμα άνευ λόγου και ουσίας.
Ο Σύνδεσμος μας από πολλών ετών έχει προτείνει αντί της καταστροφής τους, την αλλαγή χρήσης των αλιευτικών σκαφών σε ιδιωτικά ή επαγγελματικά σκάφη αναψυχής με αγορά τους μέσω της διαδικασίας εκποίηση τους μέσω του ΟΔΔΥ προς κάθε Έλληνα η αλλοδαπό φίλο της ελληνικής παραδοσιακής χειροποίητης ναυπηγικής τέχνης.»