Συμβολή ομογένειας στον θρησκευτικό τουρισμό

«Ο θρησκευτικός τουρισμός περιορίζεται στους ομογενείς και σε όσους από τους ξένους (ομόδοξους ή και μη) δείχνουν ένα σχετικό ενδιαφέρον. Έρχονται για προσκυνήματα και ενθαρρύνουν και τους ενδιαφερόμενους ξένους. Κύρια σημεία, ειδικά για τους ξένους, είναι το Άγιον Όρος και τα Μετέωρα.
Οι Έλληνες επισκέπτονται  και τα θρησκευτικά μνημεία της ιδιαίτερης περιοχής καταγωγής των (Μοναστήρια, Προσκυνήματα κ.λπ)» υπογράμμισε σε συνέντευξη που έδωσε στο «Ην-Ων» ο Μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ Χαρκιολάκης (κατά κόσμον: Εμμανουήλ Αντ. Χαρκιολάκης).
ΕΡ. Ποιος ο ρόλος της ομογένειας για την ανάπτυξη του ιστορικού θρησκευτικού τουρισμού στην Ελλάδα;
ΑΠ. Ἡ ομογένεια συμβάλλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη γενικότερα του τουρισμού στην Ελλάδα με την έντονη προβολή ευκαίρως – ακαίρως όλων εκείνων των στοιχείων της Πατρίδος μας που θα είχαν κάποιο ενδιαφέρον για τους λαούς όπου διαβιώνει ἡ κατά τόπους Ελληνική Ομογένεια (ήλιος, θάλασσα, νησιά, βουνά, σπόρτς, ιστορία, αρχαιότητες, βυζαντινά μνημεία, καλές τέχνες, χοροί, παραδοσιακά φαγητά, κ.τ.λ.). Ειδικά για τον θρησκευτικό τουρισμό το πράγμα περιορίζεται στους ίδιους τους ομογενείς και σε όσους από τους ξένους (ομόδοξους ἤ και μη) δείχνουν ένα σχετικό ενδιαφέρον. Έρχονται οι ίδιοι για προσκυνήματα και ενθαρρύνουν και τους ενδιαφερόμενους ξένους. Κύρια σημεία, εδικά για τους ξένους, είναι το Άγιον Όρος και τα Μετέωρα. Οι δικοί μας θα επισκεφθούν και τα θρησκευτικά μνημεία της ιδιαίτερης περιοχής καταγωγής των (Μοναστήρια, Προσκυνήματα κ.λπ).
ΕΡ. Ποια η σημασία της παλιάς σημαίας της Κρήτης και τι απεικονίζει και τι πρέπει να γνωρίζουν  σήμερα οι κρητικοί εν όψει του εορτασμού των 100 χρόνων Ένωσης με την Ελλάδα;
Απ. Η λεγόμενη «παλαιά σημαία της Κρήτης» είναι μία παραποιημένη Ελληνική Σημαία, που τέθηκε σε χρήση στην Κρήτη στα χρόνια της «Αυτονομίας» από το 1898 ως το 1913, τότε που ἡ Κρήτη ήταν ένα προτεκτοράτο των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής (Ρωσίας, Γαλλίας, Αγγλίας και Ιταλίας) υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, με το όνομα «Κρητική Πολιτεία». Πρόκειται για τη γνωστή Ελληνική Σημαία της Ξηράς, της οποίας όμως το ένα από τα τέσσερα τετράγωνα (το πάνω αριστερά) αντί για γαλάζιο ήταν κόκκινο με ένα λευκό άστρο στη μέση. Αυτό έδειχνε την Οθωμανική επικυριαρχία (έστω και ψιλή) επί της Κρήτης. Ήταν μιά σημαία που ο Κρητικός Ελληνισμός εμίσησε από την πρώτη στιγμή και ποτέ δεν την αποδέχθηκε. Γι’ αυτὸν ἡ Σημαία ήταν μιά, μοναδική και αναντικατάστατη. Ἡ Γαλανόλευκη των Πανελλήνων. Η επανεμφάνιση, λοιπόν, εκατό χρόνια και πλέον μετά, εντελώς ξαφνικά (!), αυτού του εκτρώματος που είχαν οι ξένοι επιβάλει στους Κρήτες για σημαία μας, είναι πάρα-πάρα πολύ ύποπτη και αναμφίβολα εξυπηρετεί σκοτεινές επιδιώξεις (ας θυμηθούμε το Κόσσοβο, που είναι η μήτρα του Σερβικού έθνους, τί έπαθε και που βρίσκεται!). Τις υποψίες μας ενισχύει ἡ παρουσίασή της προ διετίας από τηλεοπτική διαφήμιση γνωστής διεθνούς εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, η οποία όταν είδε την αντίδραση που δημιουργήθηκε, έσπευσε να την αποτραβήξει. Αν αυτά συνδυασθούν και με μερικούς δόλιους ψιθύρους περί διεξαγωγής «Δημοψηφίσματος» (!!!) για το αν ἡ Κρήτη πρέπει να συνεχίσει να αποτελεί τμήμα του Ελληνικού Κράτους ἤ θέλει ὁ λαός της να την δει «Ανεξάρτητη» (!!!), τότε το πράγμα γίνεται εξόφθαλμα επικίνδυνο! Λυπάμαι που υπάρχουν αφελείς (ἤ μήπως προδότες;) που επιμένουν να κολλούν αυτή τη «σημαία» στα αυτοκίνητα τους για να διαλαλήσουν τάχα την Κρητική τους υπερηφάνεια. Κάθε γνήσιος πατριώτης πρέπει να είναι προσεκτικός και να αντιδρά σωστά. Η Κρήτη είναι Ελλάδα, όσο και η Ακρόπολη με τον Παρθενώνα. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο! Και δεν νοσταλγεί ούτε ξένες επικυριαρχίες, ούτε αποσπάσεις από τον εθνικό κορμό, όπου με χίλια βάσανα, με τόσους αγώνες αιώνων και τόσα αίματα κατάφερε επιτέλους να ενσωματωθεί πριν από ένα αιώνα.
ΕΡ. Ποιες είναι οι ενέργειες του Πατριαρχείου το 2013 όπου έχει χαρακτηρισθεί από τον Πατριάρχη ως έτος θρησκευτικής ελευθερίας;
ΑΠ. Το 2013 έχει ανακηρυχθεί από το Πατριαρχείο ως «ΕΤΟΣ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ». Όπως ξέρετε, το Πατριαρχείο δεν έχει ούτε κοσμική εξουσία και δύναμη, ούτε οικονομικὲς δυνατότητες. Είναι ένα καθαρώς πνευματικό καθίδρυμα και ἡ δύναμή του είναι μόνο πνευματική και ηθική. Έτσι, το κυριότερο όπλο του είναι ὁ πνευματικός λόγος, ὁ βασισμένος στην αιώνια ευαγγελική αλήθεια και στο ορθόδοξο ήθος. Και είναι πάντοτε πειστικός ο λόγος του γιατί έχει αντίκρισμα στην ιστορική πορεία της Εκκλησίας και του ίδιου του Πατριαρχείου, που είναι πάντοτε σταυρική, ταπεινή, θυσιαστική χάριν του ανθρώπου, αλλά και πάντοτε γεμάτη από φώς και ελπίδα Αναστάσεως. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης μας, λοιπόν, ως έκφραση της φωνής όλου του πληρώματος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας (Συνόδου, Κλήρου και πιστού Λαού), απευθύνει κατά καιρούς εκκλήσεις για τα μείζονα προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα.
Ἡ φωνή του φθάνει και στα μεγάλα φόρα (από ΟΗΕ μέχρι Ευρωκοινοβούλιο και Συμβούλιο της Ευρώπης κ.λπ.) και σε διεκκλησιαστικές, διομολογιακές και διαθρησκευτικές συναντήσεις, και διαλόγους, παντού. Βεβαίως ὁ Πατριάρχης έχει πάντοτε σε πρώτη γραμμή και το θέμα της θρησκευτικής ελευθερίας, που ασφαλώς είναι τόσο ζωτικό και για την επιβίωση του ίδιου του Πατριαρχείου, καθώς και άλλων Εκκλησιών (Μέση Ανατολή κ.λπ.). Είναι γνωστές οι επανειλημμένες σχετικές εναγώνιες εκκλήσεις του Πατριάρχου, η σύγκληση διαθρησκειακών Συνεδρίων γι’ αυτό το σκοπό, οι επίσημες διακηρύξεις των, καθώς και όλα τα σχετικά βήματα και οι ενέργειες της πρωτεύθυνης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας και του Πρώτου μας, Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

Βιογραφικό
Ο Μητροπολίτης Προικοννήσου Ιωσήφ Χαρκιολάκη (κατά κόσμον: Εμμανουήλ Αντ. Χαρκιολάκη) γεννήθηκε το 1955 στη Σητεία Λασιθίου-Κρήτης.
Έχει παρακολουθήσει τη Σχολή Κατηχητών Αποστολικής Διακονίας Εκκλησίας της Ελλάδος, Αθήνα, 1973-1974. Πήρε πτυχίο, από τη Θεολογική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, το  1978, Λίαν Καλώς και είναι στο Πανεπιστήμιο Flinders, Adelaide, South Australia, PhD (Διδάκτωρ της Φιλοσοφίας), 2002. Διατριβή: «Θρησκευτική και Λαϊκή Παράδοση στον Φώτη Κόντογλου».
Εργάσθηκε ως καθηγητής των Αρχαίων και των Νέων Ελληνικών και του μαθήματος της Λειτουργικής στη Θεολογική Σχολή του Αποστόλου Ανδρέου, Sydney, Australia, 1987, 1988 και 1989 (3 ακαδημαϊκά έτη).
Επίσης χειροτονήθηκε ως Επίσκοπος Αριανζού 3-12-1989 στο Σύδνεϋ Αυστραλίας. Επίσης ήταν Βοηθός Επίσκοπος για Νότιο και Βόρειο Αυστραλία (1989-2000) και για Μελβούρνη – Βικτώρια  και Τασμανία (2001-2003).
Χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Νέας Ζηλανδίας στις  21 Ιουλίου 2003 λόγω  παραίτησης Αύγουστος 2005.
Από Σεπτεμβρίου 2005 εἰς Πειραιά.
Μητροπολίτης Προικοννήσου, Υπέρτιμος και Έξαρχος πάσης Προποντίδος χειροτονήθηκε στις  24 Ιουνίου 2008.
Ακόμη είναι μέλος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου (2009-2010).

Πηγή 19ο τεύχος Ην-Ων

Written by