5ο τεύχος Ην-Ων
«Μια νέα μουσειακή πολιτική προσφέροντας επιστημονική υποστήριξη, συμμετέχοντας στο σχεδιασμό και τη δημιουργία εξειδικευμένων μουσείων κυρίως στην περιφέρεια, στηρίζει το Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών στο πλαίσιο του εκσυχρονισμού των λειτουργιών του και του επαναπροσδιορισμού του ρόλου του ως Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης του Λαϊκού Πολιτισμού. Έτσι έχει επιλέξει να στηρίξει την προσπάθεια αξιόλογων λαογραφικών και πολιτιστικών Συλλόγων, που διέθεταν την απαραίτητη υποδομή, για τη λειτουργία του Μουσείου Γεωργικών Εργαλείων και Παραδοσιακής Τεχνολογίας στο Βελεστίνο, του Μουσείου της Ελιάς στα Καψαλιανά Αρκαδίου Κρήτης και του Μουσείου του Άρτου στην Αμφίκλεια Φθιώτιδας» τόνισε σε συνέντευξη που έδωσε στο «Ην-Ων» η διευθύντρια του Κέντρου Ερεύνης Λαογραφίας κ. Α. Καμηλάκη.
Στην περίπτωση του Μουσείου του Αρτου, -διευκρίνισε- που συμπλήρωσε ένα χρόνο λειτουργίας, οι εξειδικευμένοι ερευνητές και επιστημονικοί, συνεργάτες του Κέντρου με βάση την πλούσια προϋπάρχουσα συλλογή του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου «Δαδιώτικη Εστία» και σε στενή συνεργασία με αυτόν δημιούργησαν ένα μουσείο στο πλαίσιο της «περιφερειακής εθνογραφίας» με συστηματική έρευνα που αντλεί πληροφορίες και τεκμηριωτικό υλικό από την προφορική παράδοση και τη βιβλιογραφία. Ο σαφής αφηγηματικός χαρακτήρας της έκθεσης καθί-σταται πόλος για έρευνα, μελέτη, μάθηση και ψυχαγωγία αλλά και κοινωνική ευαισθητοποίηση και προβληματισμό.
Για το Μουσείο Ελιάς στα Καψαλιανά Ρεθύμνου Κρήτης ανέφερε ότι «μέσα στο καλοκαίρι θα λειτουργήσει τo Eλληνικό Mουσείο της Ελιάς στα Καψαλιανά Ρεθύμνου Κρήτης, το οποίο στεγάζεται στους αναστηλωμένους χώρους του ελαιόμυλου της μονής Αρκαδίου, που οικοδομήθηκε το 1763 από τον ηγούμενο Φιλάρετο. Βρίσκεται στο κέντρο ενός οικιστικού συνόλου χαρακτηρισμένου «υψηλής πολιτιστικής αξίας» και του ιστορικού ελαιώνα του. Την επιστημονική επιμέλεια του Μουσείου έχει το Κέντρο Λαογραφίας. Το κτηριακό συγκρότημα, που αποτελεί έκθεμα το ίδιο, περιλαμβάνει το Κελί του μοναχού-οικονόμου, τον χώρο παραγωγής του 1763 που παρέμεινε σε λειτουργία ως τις αρχές του 20ού αιώνα καθώς και τον φρουριακό χώρο αποθήκευσης. Το Μουσείο είναι αφιερωμένο στη μνήμη του τόπου και στην πολιτιστική κληρονομιά της ελιάς και του ελαιολάδου».
Πρέπει να σημειωθεί -υπογράμμισε- ότι ιδρυτής της ελληνικής Λαογραφίας πριν ένα αιώνα περίπου ήταν ο Νικόλαος Πολίτης. Η «Υλη Πολίτου» αποτελεί την πρώτη συλλογή χειρογράφων του Κέντρου, η οποία συγκροτήθηκε με τη φροντίδα του ίδιου του Νικολάου Πολίτη. Έκτοτε έχει συγκροτηθεί ο θησαυρός των χειρογράφων, ο οποίος εμπλουτίζεται συνεχώς με τις τακτικές ή «επ’ ευκαιρία» αποστολές των ερευνητών του Κέντρου για επιτόπια έρευνα, με ετήσιους διαγωνισμούς συλλογής υλικού αλλά και με προσφορά στοιχείων απο φίλους της Λαογραφίας.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η κ. Α. Πολυμέρου – Καμηλαράκη είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ Φιλολογίας (ειδ. Λαογραφίας) της ίδιας Σχολής με θέμα: «Νεοελληνική Μετρολογία. Παραδοσιακά μέτρα και σταθμά, 19ος- 20ός αι.».
Με υποτροφία του Ιδρύματος Gottfried von Herder του Αμβούργου, μετά από πρόταση του αειμνήστου Καθηγητού της Λαογραφίας και Προέδρου της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας Δημ. Σπ. Λουκάτου, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιέννη.
Είναι παντρεμένη με τον ερευνητή Παν. Καμηλάκη και μητέρα δύο παιδιών.
Από το 1974 είναι συντάκτρια (από το 1992 ερευνήτρια) και από το 1994 μέχρι σήμερα εκλεγμένη Διευθύντρια του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας.
Κατά τη διάρκεια της θητείας της Διευθύντριας του Κέντρου προσπάθησε να βελτιώσει ριζικά τις συνθήκες για επιστημονική εργασία τόσο των ερευνητών του Κέντρου, όσο και των επισκεπτών ερευνητών, εξασφαλίζοντας μεταξύ των πρώτων την απαραίτητη σύγχρονη υλικοτεχνική υποδομή.
Στον τομέα της προστασίας και διάσωσης του υπάρχοντος πολύτιμου υλικού του Κέντρου, χειρογράφου-αρχειακού, μουσικού και μουσειακού, κατέβαλε προσπάθεια, με τη χρήση σύγχρονων τεχνικών μέσων, να δημιουργηθεί η απαραίτητη υποδομή. Για την πραγματοποίηση του προγράμματος αναδιάρθρωσης και επιστημονικής αξιοποίησης του λαογραφικού θησαυρού του Κέντρου συνέταξε Πρόταση με θέμα: «Ανάπτυξη και Εκσυγχρονισμός της Βιβλιοθήκης-Αρχείου του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών», η οποία εντάχθηκε στο Β’ ΚΠΣ (ΕΠΕΑΕΚ). Η έγκριση του εν λόγω Προγράμματος, το 1996, επέτρεψε στο Κέντρο, σε συνδυασμό και με την μεταστέγασή του, να ελπίζει σε μια νέα πορεία στο χώρο της έρευνας, μελέτης, προβολής και αξιοποίησης του υλικού του λαϊκού πολιτισμού. Με νέα πρόταση το 2004 το Κέντρο Λαογραφίας επέτυχε την ένταξή του στο Πρόγραμμα της Κοινωνίας της Πληροφορίας με θέμα: «Ανάπτυξη Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης του Λαϊκού Πολιτισμού», με την βοήθεια του οποίου ψηφιοποιήθηκε το σύνολο του αρχειακού και δημοσιευμένου υλικού του Κέντρου Λαογραφίας.