Τα ινομυώματα της μήτρας είναι καλοήθη όγκοι του μυομητρίου, τα οποία αυξάνουν τον όγκο της μήτρας ή του τραχήλου εάν εντοπίζονται σε αυτόν.
Τα ινομυώματα προέρχονται από τις λείες μυϊκές ίνες του μυομητρίου. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολλαπλά ινομυώματα αλλά μπορεί να υπάρχει και ένα ινομύωμα μονό. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα ινομυώματα της μήτρας παρουσιάζονται στο 20% του γυναικείου πληθυσμού στην Αμερική. Οι γυναίκες της Αφρικής έχουν τριπλάσια πιθανότητα να παρουσιάσουν ινομυώματα της μήτρας από ότι οι λευκές.
Συνήθως, εμφανίζονται στις ηλικίες των 30 ή 40 ετών. Πολλά ινομυώματα δεν χρειάζονται θεραπεία. Εν τούτοις μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλη αιμορραγία από τη μήτρα (μητρορραγία), πόνο, πίεση σε παρακείμενα όργανα και σπανιότερα υπογονιμότητα, αποβολές – και πρόωρους τοκετούς.
Αίτια: Η ακριβή αιτία δημιουργίας των ινομυωμάτων της μήτρας παραμένει αδιευκρίνιστη, αλλά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η ύπαρξη, ο ρόλος των οιστρογόνων στην αύξηση του μεγέθους.
Παράδειγμα, η ταχεία αύξηση του όγκου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης που υπάρχει αύξηση οιστρογόνων, τότε ο όγκος των ινομυωμάτων διπλασιάζεται ή τριπλασιάζεται. Κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης που τα επίπεδα των οιστρογόνων είναι πολύ χαμηλά ο όγκος των ινομυωμάτων συρρικνώνεται αλλά δεν εξαφανίζεται.
Τα ινομυώματα εμφανίζονται στην επιφάνεια της μήτρας ή στο εσωτερικό της. Τρεις (3) είναι οι κατηγορίες των ινομυωμάτων ανάλογα με την τοπογραφία τους:
• Τα υπορογόνια που ευρίσκονται στην επιφάνεια της μήτρας
• Τα ενδοτοιχωματικά που ευρίσκονται εντός του ενδομητρίου και
• Τα υποβλεννογόνια τα οποία προβάλλουν στην κοιλότητα της μήτρας και εμποδίζουν την ανάπτυξη του ενδομητρίου.
Περίπου το 55% είναι υπορογόνια, το 40% ενδοτοιχωματικά και το 5% είναι υποβλεννογόνια.
Συμπτώματα: Πολλές γυναίκες με ινομυώματα της μήτρας δεν έχουν συμπτώματα. Εντούτοις περίπου το 1/5 αναφέρει διαταραχές περιόδου, αίσθημα πίεσης ή πόνου στο υπογάστριο ή ακόμα και την ύπαρξη ενός κοιλιακού όγκου.
Η μη φυσιολογική κολπική αιμόρροια είναι το συχνότερο σύμπτωμα των ινομυωμάτων και εμφανίζεται στο 1/3 ή στο ½ των γυναικών που έχουν ινομυώματα τα οποία χρειάζονται χειρουργική θεραπεία.
Μεγάλα ινομυώματα αυξάνουν την κοιλότητα της μήτρας, με συνέπεια, να παρουσιάζεται μεγαλύτερη αιμορραγούσα επιφάνεια κατά τη διάρκεια της περιόδου δηλαδή δημιουργούν μηνορραγίες. Επίσης τα υποβλεννογόνια κυρίως ινομυώματα πιέζουν το ενδομήτριο και προκαλούν ανώμαλη ανάπτυξη και πτώση αυτού συνεπώς και μεγάλη αιμορραγία.
Σε αυτές τις περιπτώσεις πρέπει να υπάρχει η ανάλογη κλινική και εργαστηριακή διερεύνηση των αιμορραγικών ούτως ώστε να τεθεί η σωστή διάγνωση και η ενδεδειγμένη θεραπεία.
Όταν ένα ινομύωμα αυξάνει γρήγορα τον όγκο του, για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, δεν προλαβαίνει να αναπτυχθεί ανάλογα και η αγγειακή υποστήριξή του με συνέπεια να εκφυλίζεται ή να φθείρεται. Αυτή η αλλαγή έχει ως συνέπεια την εμφάνιση πόνου.
Τα μεγάλα ινομυώματα μπορεί να προκαλούν πίεση σε διάφορα όργανα όπως η ουροδόχος κύστη, οι ουρητήρες και το ορθό. Συνεπώς μπορεί να προκληθεί συχνοουρία, ή απώλεια ούρων λόγω της ελαττωμένης κοιλότητας της ουροδόχου κύστεως. Συνεχής πίεση σε αυτά τα όργανα μπορεί να δημιουργήσει λειτουργική ανεπάρκεια στα νεφρά εάν τα ινομυώματα στο χαμηλότερο σημείο του σώματος της μήτρας μπορεί να πιέζουν το παχύ έντερο και το ορθό με συνέπεια τη δημιουργία δυσκοιλιότητας ή εμφάνιση αιμορροΐδων.
ΙΝΟΜΥΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΠΟΓΟΝΙΜΟΤΗΣ
Υπογονιμότης που προκαλείται από τα ινομυώματα μπορεί ή οφείλεται σε διάφορους λόγους.
Αλλαγές στο ενδομήτριο μπορεί να δημιουργήσει αρνητικές συνθήκες για την εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου. Επίσης οι σάλπιγγες, η μία ή και οι δύο μπορεί να πιέζονται από το ινομύωμα, να αλλάζει η πορεία τους και το εσωτερικό τους ούτως, ώστε να παρεμποδίζεται η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο.
Επίσης η ύπαρξη ινομυωμάτων μπορεί να προκαλέσει αποβολές επειδή δημιουργείται προβληματική εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου, λόγω των αλλαγών που συμβαίνουν στο ενδομήτριο.
Στο επόμενο φύλλο θα αναφερθούμε στη θεραπευτική προσέγγιση των ινομυωμάτων.