«Στην ανάδειξη της Σχολής των Ασωμάτων ως Ερευνητικό Σταθμό Γεωργικής Έρευνας (Αιγοπροβατοτροφίας- Γενετικής βελτίωσης ντόπιων φυλών αιγοπροβάτων) προχωρά ο Δήμος Αμαρίου» επισήμανε σε συνέντευξη στο «Ην-Ων» ο Δήμαρχος του Δήμου Αμαρίου Στέφανος Σημαντήρας.
Παράλληλα -συνέχισε- το δημοτικό συμβούλιο έχει αποφασίσει την δημιουργία νέων αναπτυξιακών έργων με το πρόγραμμα «ΟΣΑΠΥ» ύψους 2,5 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για ολοκληρωμένο σχέδιο ανάπτυξης των περιοχών της υπαίθρου. Ήδη ετοιμάζονται μελέτες σε ολόκληρο το Δήμο με οκτώ υποέργα.
Στόχος είναι η ανάπτυξη του περιβάλλοντος, του πολιτισμού, των αγροτικών περιοχών και της κτηνοτροφίας. Οι μελέτες θα είναι έτοιμες για να κατατεθούν μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου 2012.
Επίσης για το φράγμα στο Πλατύ επισήμανε ότι «όταν πραγματοποιηθεί τότε θα δίνει νερό σε όλο το Αμάρι» ενώ προχωρά η απαλλοτρίωση του παλαιού δρόμου του Αμαρίου.
Η ιστορία του Δήμου Αμαρίου εκτείνεται στα βάθη των αιώνων, καθώς τα πρώτα δείγματα κατοίκησης έχουν αποκαλυφθεί στον οικισμό Ελένες και τα οποία χρονολογούνται στη Νεολιθική Εποχή. Από το 6.000 π.Χ. η ανθρώπινη παρουσία και δραστηριότητα στην περιοχή είναι αδιάλειπτη, ενώ συνεχίζεται στη μεσομινωική περίοδο (2100-1600 π.Χ.), όπως μαρτυρούν και οι αρχαιολογικές έρευνες οι οποίες έχουν αποκαλύψει την αρχαία πόλη της Συβρίτου στο χωριό Θρόνος και τα κτιριακά συγκροτήματα της ίδιας περιόδου στους οικισμούς Αποδούλου και Μοναστηράκι.
Η αρχαία πόλη της Συβρίτου ιδρύθηκε κατά τους ύστερους μινωικούς χρόνους και άκμασε έως την πρώτη βυζαντινή περίοδο, δεσπόζοντας ως ισχυρή και ανεξάρτητη πόλη, λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Η ανεξαρτησία της μάλιστα, επιβεβαιώνεται από το αργυρό της νόμισμα, ενώ η επικράτειά της εκτεινόταν σε όλη την ευρύτερη περιφέρεια του σύγχρονου οικισμού, φτάνοντας ως την αρχαία Σουλία, πιθανότατα τη σημερινή Αγία Γαλήνη. Στο χωριό Αποδούλου έχουν αποκαλυφθεί τα κατάλοιπα παλαιοανακτορικού κέντρου περιλαμβάνοντας κτιριακά συγκροτήματα και θολωτούς τάφους, ενώ στη θέση Κόκκινος Χάρακας στο χωριό Μοναστηράκι, υπάρχουν ευρήματα ενός μινωικού ανακτόρου παλαιοανακτορικής εποχής, αποκαλύπτοντας την έντονη κοινωνική δραστηριότητα και τον πολιτισμό που άκμασε εκείνη την εποχή, με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Ωστόσο, η ιστορική πορεία της περιοχής, συνεχίζεται σε εξίσου εντυπωσιακό βαθμό και την Βυζαντινή περίοδο, γεγονός το οποίο καθίσταται εμφανές από το πλήθος των βυζαντινών εκκλησιών οι οποίες σώζονται σε πολλούς από τους οικισμούς και τα περίχωρα. Σημαντικά μνημεία αποτελούν η Βυζαντινή Εκκλησία της Παναγιάς στο χωριό Θρόνος (14ος αιώνας) με ψηφιδωτά δάπεδα, η Παλαιοχριστιανική του Βιζαρίου, ο Βυζαντινός ναός της Αγίας Άννας ο οποίος είναι ο παλαιότερος χρονολογημένος ναός της Κρήτης, η Μονή της Καλοείδαινας στο χωριό Άνω Μέρος (13ος ή 14ος αιώνας) το οποίο υπήρξε και καταφύγιο των επαναστατών στην επανάσταση του 1821, η Βυζαντινή Μονή Ασωμάτων (330-824 μ.χ) όπου σήμερα στεγάζεται η Γεωργική Σχολή των Ασωμάτων, ο ναός της Αγίας Παρασκευής, της Κεράς Παναγιάς και πολλά άλλα εντυπωσιακά μνημεία τα οποία διατηρούνται και μαρτυρούν την ιστορία και την πολιτιστική κληρονομιά της περιοχής. Η περιοχή διαδραμάτισε το δικό της ιδιαίτερο ρόλο σε όλους τους απελευθερωτικούς αγώνες του έθνους, συμμετέχοντας σε πολυάριθμες εξεγέρσεις την περίοδο της Βενετοκρατίας (1211-1669) αλλά και της Τουρκοκρατίας (1669-1898), ενώ την περίοδο της κατοχής όπου γερμανοί στρατιώτες έκαψαν 8 χωριά (της σημερινής Δημοτικής Ενότητας Συβρίτου), η περιοχή αποτέλεσε κέντρο του Αντιστασιακού Αγώνα και καταφύγιο των καταδιωκόμενων και των ανταρτών.
Σήμερα ο Δήμος Αμαρίου εκτός από τα ιστορικά του μνημεία προσφέρει και εναλλακτικό τουρισμό. Συγκεκριμένα πλήθος ορειβατικών και πεζοπορικών διαδρομών υπάρχουν στην περιοχή του Αμαρίου. Το Ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4 διασχίζει εγκάρσια τη νότια πλευρά της κοιλάδας του Αμαρίου, από το Γερακάρι και τις Ελένες έως το Φουρφουρά. Από το Γερακάρι το μονοπάτι οδηγεί στο σπηλαιώδη ναό του Προφήτη Ηλία και καταλήγει στην κορυφή του όρους Κέντρος (1.777μ.). Από τη Βισταγή ή το Φουρφουρά η διαδρομή Ε4 περνά από το καταφύγιο Τουμπωτός Πρίνος και συνεχίζει μέχρι την κορυφή Τίμιος Σταυρός του Ψηλορείτη (2.456μ.).
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι ορειβατικές διαδρομές που ξεκινούν από τα χωριά Αμάρι, Οψυγιάς και Πετροχώρι και οδηγούν στην κορυφή του όρους Σάμιτος (1.014μ.), όπου έχει διαμορφωθεί και πλατφόρμα εκκίνησης αλεξίπτωτου πλαγιάς (παραπέντε).
Μπορείτε επίσης να ανεβείτε στις κορυφές-δίδυμο του όρους του Αγίου Πνεύματος ξεκινώντας από το Μέρωνα, καθώς και στο βουνό Σωρός, με το χαρακτηριστικό σχήμα κώνου, από την Πατσό ή το οροπέδιο Γιους Κάμπος.
Ειδικότερα οι σημαντικότερες περιοχές του Δήμου Αμαρίου είναι:
– Αμάρι: Απόσταση από Ρέθυμνο: 40 χλμ. (Διαδρομή: Ασώματος- Μοναστηράκι- Αμάρι).Το Νεφς Αμάρι απέχει ένα (1) χλμ από τον Οψυγιά, κτισμένο σε απάνεμη θέση στους πρόποδες του βουνού Σάμιτος. Παραδοσιακός οικισμός με καλοδιατηρημένα σπίτια, πρωτεύουσα της πρώην επαρχίας Αμαρίου. Βόρεια του χωριού, ο Βυζαντινός Ναός της Αγίας Άννας, ο παλαιότερος χρονολογημένος Βυζαντινός Ναός της Κρήτης (κτητορική επιγραφή 1196) και ο επιβλητικός ναός της Κεράς Παναγιάς, τρίκλητος με παρεκκλήσι, παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον.
– Απόστολοι: Απόσταση από Ρέθυμνο: 30,5χλμ. Η αμφιθεατρική διάταξη, το παραδοσιακό χρώμα και η απεριόριστη θέα είναι μερικά απ’ τα κύρια χαρακτηριστικά του οικισμού. Σύμφωνα με την Ιστορία οι Άγιοι Δέκα (καταδιωκόμενοι το 260 μ.Χ. απ’ τους Ρωμαίους), κατέφυγαν στο χωριό και εξαιτίας του γεγονότος αυτού πήρε το όνομα του. Στην έξοδο του βρίσκεται το Δημαρχείο.
– Βισταγή: Πριν τον οικισμό Κλεισίδι διακλάδωση αριστερά του Αρκαδιώτικου δρόμου οδηγεί στη Βισταγή. Η Βισταγή κυρίως κτηνοτροφικό χωριό, σκαρφαλωμένο στη ρίζα του Ψηλορείτη, δεσπόζει της περιοχής. Έξω απ’ το χωριό κτηνοτροφικός δρόμος μας οδηγεί στη θαυμάσια τοποθεσία «Τσικαλά – 5 πηγάδια» και στη συνέχεια με διακλαδώσεις στις νότιες πλευρές του Ψηλορείτη. Ορειβατικό μονοπάτι επίσης απ’ το χωριό οδηγεί στην ίδια τοποθεσία. Από τη Βισταγή συνεχίζουμε προς το χωριό Πλατάνια.
– Βολεώνες: Απόσταση από Ρέθυμνο: 23,5 χλμ. (Διαδρομή: διακλάδωση δεξιά στο 21χλμ. του δρόμου προς την επαρχία Αμαρίου, Βολιώνες – Παντάνασσα – Πατσός. Στη ρίζα του καταπράσινου χωματόλοφου «Βένι» με την Ιστορική Μονή του Αγίου Αντωνίου βρίσκεται το χωριό Βολεώνες, πνιγμένο στο πράσινο.
– Βρύσες: Απόσταση από Ρέθυμνο: 44 χλμ. (Διαδρομή: διακλάδωση δεξιά στο 30 χλμ.{Αποστόλοι} της αρτηρίας Ρεθύμνου -Αμαρίου – Μέρωνας – Ελένες – Γερακάρι – Βρύσες). Το όνομα τους υποδηλώνει τα πολλά νερά του χωριού που κατεβαίνουν απ’ το «Κέντρος» και ποτίζουν τον Σμιλιανό κάμπο. Ο Σμιλές, εγκαταλειμμένος πλέον οικισμός, βρίσκεται κάτω απ’ τις Βρύσες στο κέντρο του ομώνυμου κάμπου. Απ’ τις Βρύσες φέρει την καταγωγή του ο λόγιος και φλογερός πατριώτης Εμμανουήλ Βιβιλάκης με την πολυσχιδή του δράση στην Ελληνική Επανάσταση.
– Γερακάρι: Απόσταση από Ρέθυμνο: 40 χλμ. (Διαδρομή: διακλάδωση δεξιά στο 30 χλμ.{Αποστόλοι}του δρόμου Ρεθύμνου – Αμαρίου – Μέρωνας – Ελένες – Γερακάρι) Ένα απ’ τα ψηλότερα χωριά του νησιού γνωστό για τα περίφημα κεράσια του, τα άνυδρα κηπευτικά του οροπεδίου «Ιούς Κάμπος», αλλά και για την ιστορία του, ιδιαίτερα την ενεργό συμμετοχή στον αντιστασιακό αγώνα της κατοχής. Μαζί με άλλα επτά μαρτυρικά χωριά της ρίζας του «Κέντρους» ολοκαυτώθηκαν και ξεθεμελιώθηκαν απ’ τους Γερμανούς. Έχει σύγχρονη ρυμοτομία και απλώνεται ανάμεσα σε κερασιές, βυσσινιές, μηλιές και άλλα οπωροφόρα, αλλά και σε πολλές πλούσιες πηγές που κατεβαίνουν από το εκατοντάπηγο (κατά τον Όμηρο) «Κέντρος».
– Ελένες: Απόσταση από Ρέθυμνο: 38,5 χλμ. (Διαδρομή: Στο δρόμο προς Αμάρι- Απόστoλοι-Μέρωνας – Ελένες) Υψόμετρο: 640 μ. Είναι μικρό γραφικό χωριό περιτριγυρισμένο με δέντρα και πλούσια βλάστηση. Πλησίον του χωριού στο σπήλαιο «Μαργελέ» εντοπίζονται τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας (6.000 π.Χ.).
– Θρόνος: Aπόσταση από Ρέθυμνο: 32 χλμ. (Διαδρoμή: διακλάδωση αριστερά στο 31 χλμ. του δρόμoυ πρoς την επαρχία Αμαρίου, μετά τo χωριό Απόστολοι). Το Θρόνος, ένα χλμ. μετά το Κλεισίδι, είναι κτισμένο κάτω από το λόφο «Κεφάλα» που αποτελούσε το οικιστικό κέντρο της αρχαίας Συβρίτου, απ’ τις σημαντικότερες αυτόνομες πόλεις της Δυτικής Κρήτης που ήκμασε κατά τους Κλασσικούς Αιώνες, τη Ρωμαϊκή και την Α’ Βυζαντινή περίοδο. Έδρα του επισκόπου Συβρίτου κατά την Α’ Βυζαντινή περίοδο. Ο σωζόμενος κατάγραφος Βυζαντινός Ναός της Παναγίας στο κέντρο του χωριού είναι κτισμένος πάνω στα υπολείμματα ψηφιδωτού δαπέδου παλαιότερου καθεδρικού ναού. Οι μοναδικής αξίας τοιχογραφίες του Ναού έχουν συντηρηθεί και διατηρούνται σε καλή κατάσταση. Η θέα προς την έφορη κοιλάδα του Αμαρίου είναι μοναδική. Αμέσως μετά το Θρόνος ένα χλμ. φτάνουμε στην έδρα του Δήμου την Αγία Φωτεινή.
– Καλογέρου: Απόσταση από Ρέθυμνο: 34 χλμ. (Διαδρομή: διακλάδωση αριστερά στο 31 χλμ του δρόμου επαρχίας Αμαρίου- Θρόνος- Κλεισίδι- Καλογέρου). Μισό περίπου χιλιόμετρο από διακλάδωση μετά το Κλεισίδι βρίσκεται κτισμένο σε αυστηρά αμφιθεατρική διάταξη το χωριό Καλογέρου. Το παραδοσιακό χρώμα και η αρχιτεκτονική του εντυπωσιάζουν. Μετά την έξοδο του χωριού ο δρόμος συνδέεται με τον «Αμαριώτικο δρόμο» απ’ όπου μπορούμε να οδηγηθούμε προς την Αγία Φωτεινή είτε προς τη Σχολή Ασωμάτων.
– Μέρωνας: Απόσταση από Ρέθυμνο: 35 χλμ. Διαδρομή,στo δρόμο προς Αμάρι στο 30 χλμ. (Αποστόλοι) διακλάδωση δεξιά. Τέσσερα χλμ. απ΄ την Αγία Φωτεινή συναντάμε το Μέρωνα, ένα από τα ομορφότερα χωριά με πολλά νερά και πράσινο, κτισμένο σε προνομιακή θέση με άπλετη θέα. Εντός του οικισμού εντυπωσιάζει ο κατάγραφος ναός της Παναγίας με το οικόσημο των Καλλέργηδων, που χρονολογείται από τα τέλη του 14ου αιώνα, καθώς και το πέτρινο καμπαναριό στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παντελεήμονα. Πλησίον του χωριού βρίσκονται οι πρώην Κατασκηνώσεις όπου θα λειτουργήσουν σαν Οικοτουριστικό Κέντρο. Από το Μέρωνα μπορούμε να οδηγηθούμε στο Νευς Αμάρι και τη Σχολή Ασωμάτων από διακλάδωση στην έξοδο του χωριού ή να συνεχίσουμε το δρόμο προς τα χωριά του Κέντρους.
– Μοναστηράκι: Απόσταση από Ρέθυμνο: 37,5 χλμ. Διαδρομή: Ρέθυμνο- Πρασές- Αποστόλοι -Ασώματος -Μοναστηράκι. Παραδοσιακός οικισμός απέχει δύο χλμ. απ’ τη Σχολή Ασωμάτων και χρονολογείται από τη Β’ βυζαντινή περίοδο. Τα χρόνια της Τουρκοκρατίας λειτούργησε στο χωριό αλληλοδιδακτικό σχολείο και αργότερα «Ελληνική Σχολή». Οι Ναοί της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Πετράδια) και Μιχαήλ Αρχαγγέλου, αποτελούν δείγμα αρχιτεκτονικής των βυζαντινών ναών της περιοχής. Πλησίον του χωριού ανασκάφτηκε Μινωικό Ανάκτορο (2000 – 1700 π.Χ.) με αποθηκευτικούς χώρους, διαμερίσματα, πολλά κινητά ευρήματα (πίθοι, σφραγίσματα κ.λ.π.). Ο Αρχαιολογικός Χώρος είναι επισκέψιμος.
– Παντάνασσα: Απόσταση από Ρέθυμνο: 26 χλμ. χωριό με πλούσια βλάστηση, πολλά νερά και γόνιμα εδάφη. Δίπλα στο σημερινό οικισμό, εξαιτίας κατολισθήσεων, ρυμοτομείται νέος. Από την έξοδο του χωριού μπορούμε να οδηγηθούμε στο χωριό Απόστολοι μέσω του νέου οδικού άξονα, είτε μέσω του παλαιού στο διπλανό χωριό Βολεώνες. Λίγο παρακάτω απ’ τα όρια του οικισμού απλώνεται το Φράγμα των Ποταμών.
– Πατσός: Απόσταση από Ρέθυμνο: 30 χλμ. Διαδρομή: Διακλάδωση δεξιά στο 21 χλμ. Του δρόμου προς Αμάρι- Βολιώνες- Παντάνασσα- Πατσός. Με το νέο σύγχρονο οδικό άξονα («Αμαριώτικο δρόμο»), που παραδίδεται σύντομα στην κυκλοφορία, η πρόσβαση προς την Πατσό απ΄την πόλη του Ρεθύμνου είναι σύντομη και εύκολη, διαρκεί περίπου 15΄. Η Πατσός κτισμένη στις υπώρειες του υψώματος «Σωρός» (1.186 μ.), είναι ένα απ’ τα ομορφότερα χωριά, με το ονομαστό Φαράγγι που η έξοδος του οδηγεί στο Φράγμα των Ποταμών. Στο μεγάλο ερειπωμένο ναό (Γενέθλιο της Θεοτόκου) εντός του χωριού, που χρονολογείται από το 1357 μ.Χ. η παράδοση αποδίδει 101 πόρτες και παράθυρα, ένα εκ των οποίων ήταν αόρατο. Απ’ την Πατσό οδηγούμαστε με το σύγχρονο δρόμο στο διπλανό χωριό Παντάνασσα.
– Κουρούτες: Είναι χτισμένο στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 510 περίπου μέτρων. Σήμερα αριθμεί περί τους 80 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Το χωριό πήρε την ονομασία του από την παραφθορά του ονόματος Κουρήτες, οι οποίοι ήταν οι μυθικοί κάτοικοι της Ίδης που προστάτευσαν τον νεογέννητο Δία από την παιδοκτόνο μανία του πατέρα του Κρόνου, χορεύοντας πολεμικό χορό και χτυπώντας τα όπλα τους, για να μην ακουστούν τα κλάματα του βρέφους. Ο τόπος όπου φέρεται να κατοικούσαν οι μυθικοί ήρωες ήταν η ευρύτερη περιοχή του Αμαρίου, την οποία αρχαίες πηγές αναφέρουν με την ονομασία «Αμαρία και Κουρητία Γη». Οι σημερινοί κάτοικοι, λοιπόν, μπορούν να υπερηφανεύονται ότι είναι απόγονοι εκείνων των μακρινών ημίθεων. Απτή απόδειξη ότι αρχαίοι πρόγονοι πρωτοκατοίκησαν το χωριό δίνουν τα ερείπια υστερομινωικού ή, ίσως, ρωμαϊκού οικισμού λίγα μέτρα πιο ψηλά από το σημερινό χωριό, στην περιοχή «Αμυγδαλές». Ο οικισμός αυτός, που πιθανό να έφερε το όνομα «Κουρήτες», δεν εντοπίζεται με ακρίβεια σε κάποια χρονική περίοδο, καθώς δεν έχει γίνει καμία συστηματική ανασκαφή μέχρι σήμερα, εκτός από τις αρχές του 20ου αιώνα, οπότε αρχαιολόγοι του Μουσείου Ηρακλείου επισκέφθηκαν τα ερείπια και ανακάλυψαν την ύπαρξη σπιτιών, τάφων, εργαστηρίων και καμινιών, τα οποία παρέχουν ενδείξεις οργανωμένου κοινωνικού σχηματισμού. Ο οικισμός εκείνος καταστράφηκε -άγνωστο πότε- από κατολίσθηση τεράστιων βράχων από τις πλαγιές του Ψηλορείτη, οι οποίοι στέκονται ακόμη επιβλητικοί σε διάφορα σημεία γύρω από το χωριό αλλά και μέσα σε αυτό (ο βράχος του κοιμητηριακού ναού του Αγ. Αντωνίου).
– Πλατάνια: Τα Πλατάνια είναι χωριό της πρώην Επαρχίας Αμαρίου (και τώρα του Δήμου Κουρητών), χτισμένο αμφιθεατρικά μέσα σε μικρή λαγκαδιά σε υψόμετρο 420 μέτρων στους πρόποδες του Ψηλορείτη. Αριθμεί περί τους 200 κατοίκους, κύριες ασχολίες των οποίων είναι η κτηνοτροφία, η γεωργία και η ελαιοκομία.
Μεγάλης σημασίας μνημείο είναι η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου που βρίσκεται στο κέντρο του χωριού και χρονολογείται περίπου στον 14ο αιώνα. Είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια παλαιότερου ναού, που ίσως να ήταν και κοιμητηριακός, καθώς σε πρόσφατη ανασκαφή στον περίβολο του ναού ανακαλύφθηκαν τάφοι και οστά. Τα Πλατάνια είναι προικισμένα με σπάνια φυσική καλλονή, αναξιοποίητη και ανεκμετάλλευτη μέχρι σήμερα.
Εξίσου ενδιαφέρον είναι και το Φαράγγι το οποίο ξεκινά από την πλατεία σχεδόν του χωριού και καταλήγει μετά από μια μαγευτική πεζοπορία αρκετά μέτρα ψηλότερα στο βουνό. Αξιόλογη είναι και η σπηλιά που βρίσκεται πάνω από το χωριό στη θέση Πάνα, και που ονομάστηκε έτσι, γιατί σύμφωνα με το μύθο εκεί γεννήθηκε ο αρχαίος θεός Πάνας. Στο εσωτερικό της σπηλιάς μπορεί μάλιστα να διακρίνει κανείς βραχογραφίες που ίσως να ανατρέχουν στη μινωική περίοδο και υποδηλώνουν ότι ο χώρος είχε λατρευτική σημασία.
– Φουρφουράς: Το όνομα το πήρε από τον πρώτο οικιστή Φουρφουρά γνωστού βυζαντινού οίκου. Ο Ρεθεμνιώτης δάσκαλος Εμ. Λαμπρινάκης αναφέρει στo βιβλίo του (Γεωγραφία της Κρήτης, 1890, σ. 107) ότι ο Φουρφουράς (φούρο) ήταν πόλη μεγάλη και ληστρική παλαιότερα, από όπου και το όνομα. Στα λατινικά το ρήμα furor – fyrtatus sum-ari σημαίνει κλέπτω.
Η ανάβαση στoν Ψηλορείτη γίνεται συνήθως από το Φουρφουρά, απ’ όπoυ είναι ευκολότερη.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Δήμαρχος Στέφανος Σημαντήρας γεννήθηκε στο Φουρφουρά Αμαρίου, όπου τελείωσε το Δημοτικό και το τριτάξιο τότε Γυμνάσιο. Αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Αρρένων Ρεθύμνου και εισήχθη στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων απ’ όπου πήρε το πτυχίο του Φιλολόγου το 1979. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο πεζικό σε μονάδες του Έβρου και το 1982 διορίστηκε στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, που υπηρετεί ως σήμερα. Έχει υπηρετήσει σε σχολεία του Νομού Ρεθύμνου και της Ρόδου, με οργανική θέση στο Λύκειο Φουρφουρά. Την περίοδο 1990-1994 υπηρέτησε στα Ελληνικά Λύκεια στο Αμβούργο και στο Μόναχο της Γερμανίας. Διετέλεσε μια περίοδο Γενικός Γραμματέας και δύο Περιόδους Πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ρεθύμνου. Από το 1999 ασχολείται και με την Τοπική Αυτοδιοίκηση ως αντιδήμαρχος του Δήμου Κουρητών 1999-2006 και ως Δήμαρχος 2007-2010. Στις εκλογές του 2010 εκλέχτηκε Δήμαρχος Αμαρίου. Συμμετέχει σε συμβούλια, όπως του Κέντρου Πρόληψης, της ΝΕΛΕ, της ΤΕΔΚ, του ΑΚΟΜ-Μ. Ψηλορείτης κ.λ.π. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Ανθούσα Βασιλάκη κι έχει δυο παιδιά, το Μιχάλη και την Εμμανουέλα-Ειρήνη.