Του Δρ Αντώνη Μαραγκουδάκη
Αποτελεί το 1-2% στο σύνολο των κυήσεων. Εξωμήτρια κύηση είναι η εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου έξω από τη μήτρα. Σε μια φυσιολογική κύηση η γονιμοποίηση του ωαρίου από το σπερματοζωάριο γίνεται στη σάλπιγγα και εντός 4 ημερών το γονιμοποιημένο ωάριο (έμβρυο) εμφυτεύεται στο ενδομήτριο – εντός της μήτρας. Εάν για οποιοδήποτε λόγο το γονιμοποιημένο ωάριο εμποδίζεται να προχωρήσει στη μήτρα τότε η εγκυμοσύνη εξελίσσεται εκτός αυτής σαν εξωμήτρια κύηση. Η εξωμήτρια κύηση μπορεί να αναπτυχθεί στη σάλπιγγα (95%) όπως επίσης στον τράχηλο της μήτρας στην ωοθήκη ή και στην κοιλιά (κοιλιακή κύηση).
Η κοιλιακή κύηση είναι σπανιότατη και το κύημα αναπτύσεται εκτός των γεννητικών οργάνων σε άλλη περιοχή της κοιλιάς.
Εάν δεν διαγνωσθεί και αφαιρεθεί έγκαιρα γίνεται λαπαροτομία και αφαίρεση του εμβρύου.
Τα αίτια της εξωμήτριας κύησης είναι σε ποσοστό 50% των περιπτώσεων η αλλαγή της αρχιτεκτονικής στο εσωτερικό της σάλπιγγας λόγω παλαιών ή νέων φλεγμονών και παλαιότερης εξωμητρίου κύησης.
Οι φλεγμονές οφείλονται σε μικρόβια από τον κόλπο όπως γονόκοκκος – χλαμύδια ή άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.
Επίσης νοσήματα των σαλπίγγων και αλλαγή στη λειτουργία τους οφείλονται στην ενδομητρίωση, σε φλεγμονές της σκωληκοειδούς απόφυσης ή σε προηγούμενο χειρουργείο στην πύελο.
Τα συμπτώματα της εξωμητρίου κύησης είναι κολπική αιμόρροια, υπογάστριο άλγος με υφέσεις και εξάρσεις ή βύθιο συνεχές άλγος.
Εάν το τέστ κυήσεως ή η B – χοριακή (Β- HCG) είναι θετικά υπάρχει βασική υποψία της νόσου.
Χρειάζεται δηλαδή ιδιαίτερη προσοχή στη διάγνωση διότι η εξωμήτριος κύηση εάν δεν διαγνωσθεί έγκαιρα μπορεί να ραγή και το τραύμα να δημιουργήσει αιμορραγία μέσα στη κοιλιά συμπτώματα οξείας κοιλίας και κίνδυνο ακόμη και της ζωής της ασθενούς
Το υπερηχογράφημα των έσω γεννητικών οργάνων δείχνει μήτρα αδειανή η β – χοριακή στο αίμα έχει τιμές υψηλές όχι όμως ανάλογες με την ηλικία της εγκυμοσύνης.
Η θεραπεία είναι χειρουργική ή καμμιά φορά και συντηρητική.
Η χειρουργική θεραπεία συνιστά λαπαροσκόπηση και αφαίρεση της πάσχουσας σάλπιγγας.
Ανάλογα με το πόσο νωρίς γίνεται η διάγνωση και ανάλογα με την προύπαρξη ή όχι εξωμητρίου κύησης αποφασίζεται εάν είναι δυνατόν να γίνει σαλπιγγοτομή και αφαίρεση του κυήματος ή σαλπιγγεκτομή.
Η συντηρητική θεραπεία είναι η χορήγηση ενός κυτταροστατικού που καλείται μεθοτρεξάτη.
Αρκετές φορές σε πρώιμη διάγνωση σε αρχόμενη εγκυμοσύνη έχει καλά αποτελέσματα.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η εξωμήτριος κύηση είναι κύηση αναπτυσσόμενη εκτός της μήτρας και πολλές φορές επικίνδυνη για τη ζωή της γυναίκας.
Η σημερινή ιατρική με τον υπερηχογραφικό έλεγχο και λαπαροσκόπηση αντιμετωπίζει το 95% των περιπτώσεων ανώδυνα, γρήγορα και έγκαιρα.
Επιστροφή στο 10ο Τεύχος Ην-Ων