«Η παραγωγή των βοτάνων είναι σε αρμονία με την φύση και δίνει ένα πολιτιστικό προϊόν» υπογράμμισε σε συνέντευξη στο «Ην-ΩΝ» ο αγρότης Βαγγέλης Γερωνυμάκης όπου βρίσκεται στην περιοχή στον Αγ. Νεκτάριο Σφακίων
Ερ. Τι βότανα καλλιεργείται;
Απ. Τα βότανα που καλλιεργούμε είναι: δίκταμο, ρίγανη, λεβάντα, μαντζουράνα, μέντα, φασκόμηλο, βαλσαμόχορτο, αλόι βέρα, αμπαρόριζα, αρισμαρί, δυόσμος, μυρτιά, δάφνη, λιγαριά, σε μικρές ποσότητες είδη θυμαριών κ.α
Ερ. Τι προσφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό τα βότανα που παράγεται;
Απ. Τα βότανα χρησιμοποιούνται με πολλούς τρόπους, όπως στην μαγειρική ως ενισχυτικά της γεύσης και όσφρησης. Για ροφήματα, όπου το καθένα έχει τις δικιές του ιδιότητες, Επίσης μπορούν να γίνουν και συνδυασμοί βοτάνων, όπως η μαλοτίρα με την μαντζουράνα. Και η τρίτη κατηγορία είναι ότι χρησιμοποιούνται σαν αιθέρια έλαια. Τα αιθέρια έλαια χρησιμοποιούνται στην κοσμετολογία (φροντίδα του ανθρώπινου σώματος), στην κλιματοθεραπεία, στα παραϊατρικά (δεν υποκαθιστούν την ιατρική και την πρώτη γνώμη την έχει ο θεράπων γιατρός)
Ερ. Τι προσφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό;
Απ. Το δίκταμο είναι ένα ενδημικό φυτό που συναντάται στην Κρήτη και χρησιμοποιείται ως ρόφημα. Ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε κατά των παθήσεων του στομάχου και του πεπτικού συστήματος, στους ρευματισμούς, τα αρθριτικά, ως επουλωτικό, εμμηναγωγό, τονωτικό και αντισπασμωδικό.
Η ματζουράνα στην Ελλάδα είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια όπου την χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο κατά στομαχικών και εντερικών ενοχλήσεων.
Η ρίγανη έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες, με κυριότερη (γνωστή φαρμακευτικά) δραστική ουσία την καρβακρόλη.
Συγκεκριμένα είναι αντιδιαρροϊκή, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Υπό μορφή αφεψημάτων χρησιμοποιείται για την ατονία των εντέρων, αποχρεμπτικό για το βήχα, βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση.
Η φασκομηλιά χρησιμοποιείται στη θεραπευτική με τη μορφή αφεψήματος εσωτερικά ως ανθιδρωτικό (ιδιαίτερα κατά του νυχτερινού ιδρώτα φυματικών και νευρασθενών).Το φασκόμηλο με τη μορφή αφεψήματος είναι ιδανικό για την θεραπευτική του στόματος σε περίπτωση τραυματισμών, άφτρων, φαρυγγίτιδας και κατά της ουλίτιδας.
Το θυμάρι σε ρόφημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του βήχα και της βρογχίτιδας. Για να παρασκευάσουμε έγχυμα βάζουμε 1 κουταλιά του γλυκού ξηρό ή 2 κουταλιές του γλυκού φρέσκο βότανο, χωρίς κοτσάνι, σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, το σκεπάζουμε για 10 λεπτά και μετά το σουρώνουμε.
Το βαλσαμόχορτο στην Ελλάδα φύεται σε πολλές περιοχές και σαν θεραπευτικό βότανο χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Είναι μικρό φυτό που φτάνει σε ύψος τα 80 cm. Τα φύλλα του είναι πολλά, μικρά, ωοειδή, ωχροπράσινα και φέρουν σκούρα στίγματα στις άκρες.
Περιέχει τανίνη, φλαβονοειδή, κόκκινη χρωστική ουσία (υπερικίνη), ρητίνη, πτητικά έλαια, γλυκοσίδες κ.α.
Την εποχή των Δρυίδων, το σπαθόχορτο (υπερικό) θεωρούνταν τόσο ευλογημένο φυτό, που αρκούσε μόνο το άρωμά του για να εκδιώξει τα δαιμονικά πνεύματα.
Ο Διοσκουρίδης, περίφημος βοτανοθεραπευτής της αρχαίας Ελλάδας, ισχυρίζεται ότι η τοπική χρήση του βοτάνου βοηθάει σημαντικά στην επούλωση των εγκαυμάτων και η κατανάλωση του υπό μορφή αφεψήματος ανακουφίζει από τη δυσπεψία και τους κολικούς πόνους, αλλά πρέπει να χορηγείται έως την πλήρη ίαση.
Η αλόη είναι ένα αυτοφυές φυτό που φύεται σε θερμές περιοχές του πλανήτη, ενώ στην Ελλάδα βρίσκεται σε αφθονία. Συγγενεύει με το κρεμμύδι, το σκόρδο, το σπαράγγι και το γογγύλι και αυτή η συγγένεια φαίνεται κατά την ανθοφορία της.
Η αλόη περιέχει αμινοξέα (τα οκτώ βασικά και άλλα μη βασικά), ανθρακινόνες (12 ανθρακινόνες βρίσκονται στο φλοιό της και έχουν αντιβιοτικές, βακτηριοκτόνες, αντιιικές, αντιφλεγμονώδεις και αναλγητικές ιδιότητες), ένζυμα (αμυλάση, καταλάση, αλκαλική φωσφατάση κ.α), λιγνίνη, μέταλλα (ασβέστιο, χαλκός, σίδηρος, μαγνήσιο, κάλιο, φώσφορος, νάτριο, ψευδάργυρος), σάκχαρα (μονοσακχαρίτες και πολυσακχαρίτες), μαλικό οξύ, σαλικυλικό οξύ, σαπωνίνες, στεροειδή-λιπαρά οξέα, λεκτίνες και βιταμίνες (Α, Β, Β2, Β3, Β6, Β12, C, Ε).
Η μυρτιά είναι είδος φυτού που ανήκει στο γένος μύρτος (Myrtus) και στην οικογένεια των Μυρτίδων (Myrtaceae). Το γένος μύρτος περιλαμβάνει γύρω στα 75 είδη, τα οποία ευδοκιμούν σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές. Στην Ελλάδα απαντάται ο Μύρτος ο κοινός(Myrtus communis), αυτοφυής ή διακοσμητική. Καλλιεργείται στην ύπαιθρο, σε γλάστρες αλλά και σε θερμοκήπια. Χρησιμοποιείται στην αρωματοποιία, στην παρασκευή καλλυντικών και στη φαρμακευτική. Παράγει αιθέριο έλαιο (μυρτέλαιο). Το ανθεκτικό της ξύλοχρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική. Το φυτό ήταν γνωστό από τα αρχαία χρόνια και το αναφέρει ο Διοσκουρίδης.
Ο Διοσκουρίδης κατέταξε τις μυρτιές σε αυτές με μπλε και σε αυτές με λευκούς καρπούς, οι οποίοι έχουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Τους έδινε ως αντίδοτο για τσιμπήματα σκορπιών και αραχνών και για να θεραπεύσει ασθένειες της κύστης και την διάρροια, σε μορφή βρασμένου χυμού.
Ερ. Πόσα χρόνια παράγεται βότανα;
Απ. Περίπου τα τελευταία 20 χρόνια καλλιεργώ βότανα. Οι επισκέπτες μου παρατηρούν την διαδικασία της παραγωγής. Η παραγωγή των βοτάνων είναι σε αρμονία με την φύση και δίνει ένα πολιτιστικό προϊόν.