«Τριπλασιασμός εισαγωγών με εισαγγελική παραγγελία στα χρόνια των Μνημονίων. 12.000 εισαγωγές κατ’ έτος εκ των οποίων 7800 εισαγγελικές εντολές» αναφέρεται σε έρευνα της ΠΟΕΔΗΝ.
Συγκεκριμένα υπογραμμίζεται «3500 κατ’ έτος οι αυτοκτονίες όταν πριν τα Μνημόνια ήταν 500. Απερίγραπτες συνθήκες νοσηλείας στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία. Καθηλωμένοι Ασθενείς. Διακίνηση ναρκωτικών. Ξυλοδαρμοί. Τραυματισμοί εργαζομένων και Ασθενών.
35 Ασθενείς σε κάθε τμήμα Νοσηλεύονται από μία ή δύο Νοσηλεύτριες. Μεταξύ των Ασθενών βρίσκονται κακοποιοί, διεγερτικοί, τοξικομανείς.
18000 αποκλείονται από εισαγωγή λόγω έλλειψης κλινών οξέων περιστατικών.
2000 περιστατικά κατ’ έτος εισάγονται για να βρουν φαγητό, στέγη και φάρμακα.
20000 Ασθενείς δεν φιλοξενούνται σε θεραπευτικές μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης.
Σε κάθε εφημερία καθηλώνονται 10-15 Ασθενείς.
Ασθενείς από όλη τη χώρα εισάγονται στο ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ και ΔΑΦΝΙ με εντολές Εισαγγελέων.
Βάλτωσε η Ψυχιατρική μεταρρύθμιση λόγω έλλειψης θέσεων εργασίας. 30% των Ασθενών που νοσηλεύονται είναι νεοχρονιοι Ασθενείς.
Μικρά άσυλα οι ξενώνες.
Φυλακές τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία.
Τοξικομανείς, νοητική υστέρηση, αλκοολικοί, κακοποιοί νοσηλεύονται στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία.
Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία για τους Εισαγγελείς θεωρούνται φυλακές και όχι χώροι νοσηλείας.
60% – 70% κενές οι οργανικές θέσεις για τους νοσηλευτές, γιατρούς και άλλους επαγγελματίες υγείας.
Οι Νοσηλευτές τακτικά οδηγούνται στα δικαστήρια και τους επιβάλλονται ποινές φυλάκισης. Τα δικαστήρια θεωρούν τους Νοσηλευτές δεσμοφύλακες και όχι θεραπευτές.
Τοξικομανείς κάνουν διακίνηση ναρκωτικών στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία.
Περιφέρονται Ασθενείς, τοξικομανείς, κακοποιοί με πιστόλια και μαχαίρια εντός των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων. Πλημμελής η φύλαξη.
75% των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας προσφέρουν τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία.
Και όμως η κυβέρνηση θέλει να τους βάλει λουκέτο.
Η πλήρης κατάρρευση.
Και του χρόνου!!!
Με βάση τα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, 1.200.000 άτομα όλων των ηλικιών πάσχουν από ψυχικές ασθένειες στη χώρα μας. Με βάση τις καταγραφές στις Μονάδες Ψυχικής Υγείας, Πρωτοβάθμιες, εισαγωγών οξέων περιστατικών και ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, δημόσιες και ιδιωτικές μόνο 300.000 Ψυχικά πάσχοντες κατ’ έτος αναζητούν βοήθεια και προσφεύγουν σε γιατρό. Οι υπόλοιποι υποφέρουν και καθίστανται πολλές φορές επικίνδυνοι για τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
Παρά τα χρήματα που δαπανήθηκαν και είναι εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, εθνικά και κυρίως κοινοτικά κονδύλια, τα αποτελέσματα στην οργάνωση της Ψυχικής Υγείας είναι τραγικά.
Το Σύστημα Ψυχικής Υγείας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση κατάρρευσης.
Δεν κατάφερε η χώρα να συστήσει στοιχειώδες δίκτυο υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, με λειτουργία επαρκών Μονάδων Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης εισαγωγών οξέων περιστατικών και Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης που να καλύπτει έστω στο ελάχιστο συγκεκριμένο πληθυσμό αναφοράς. Δεν διαθέτουμε επαρκή αριθμό τμημάτων οξέων περιστατικών, Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης (ξενώνες, διαμερίσματα, οικοτροφεία) και κυρίως δουλειές για τους ψυχικά πάσχοντες ασθενείς.
Έτσι οι ψυχικά πάσχοντες κάνουν το κύκλο επισκεπτόμενοι Πρωτοβάθμιες Μονάδες, Νοσηλευόμενοι σε τμήματα οξέων (Ψυχιατρικών Νοσοκομείων ή Ψυχιατρικές Κλινικές Γενικών Νοσοκομείων) και επιστρέφουν σπίτι ή τα παγκάκια άστεγοι χωρίς υποστήριξη. Τις περισσότερες φορές ξανακαταλήγουν νοσηλευόμενοι στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία ή τις Ψυχιατρικές Κλινικές Γενικών Νοσοκομείων. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν υπάρχει επαρκές δίκτυο στεγαστικών Μονάδων για να απορροφήσει τους εν’ λόγω ασθενείς και κυρίως δεν υπάρχουν δουλειές.
Οι ελάχιστες ΚΟΙΣΠΕ (περίπου 20 τον αριθμό) βοηθάνε, δεν λύνουν όμως το πρόβλημα της επαγγελματικής αποκατάστασης των ασθενών όταν οι ΚΟΙΣΠΕ φυτοζωούν και ελάχιστα χρήματα περισσεύουν και μοιράζονται στους απασχολούμενους Ασθενείς. Δεν λύνεται έτσι η επαγγελματική αποκατάσταση των Ασθενών. Χρειάζεται η προώθηση προγραμμάτων εργασίας για τους Ψυχικά Πάσχοντες με κρατική επιδότηση των θέσεων εργασίας.
ΟΞΕΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Υπάρχει μεγάλη έλλειψη κλινών οξέων περιστατικών. Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, οι ψυχιατρικοί τομείς των Γενικών Νοσοκομείων εισάγουν πολύ περισσότερους Ασθενείς από τις διαθέσιμες κλίνες. Τους νοσηλεύουν σε ράντζα, σε κρεβάτια ασθενών που λείπουν με άδεια, σε χρόνια τμήματα. Για φανταστείτε την κατάσταση. Ασθενείς οξέα περιστατικά νοσηλεύονται σε κλίνες ασθενών που λείπουν με άδεια. Είναι καθηλωμένοι στο κρεβάτι και την ίδια ώρα επιστρέφει από την άδεια ο ασθενής και ψάχνει το κρεβάτι του και δεν υπάρχει!!! Στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία εισάγονται ασθενείς σε χρόνια τμήματα λόγω έλλειψης κλινών. Για φανταστείτε ασθενείς που νοσηλεύεται για πρώτη φορά νέοι σε ηλικία, να εισάγονται για νοσηλεία σε τμήματα που νοσηλεύονται ηλικιωμένοι, κατάκοιτοι, ανοϊκοί. Ποιο θα είναι το θεραπευτικό αποτέλεσμα;
Λόγω έλλειψης Μονάδων ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης, το 30% των κλινών οξέων περιστατικών, καλύπτονται από ασθενείς που νοσηλεύονται πάνω από ένα έτος. Δημιουργείται νέα γενιά νεοχρόνιων ασθενών. Εισάγονται πολλοί Ασθενείς σε ψυχιατρικά Νοσοκομεία και οι συγγενής τους ξεχνάνε. Οι γιατροί δεν έχουν δυνατότητα έκδοσης εξιτηρίου όταν δεν είναι σε θέση να αυτοσυντηρηθούν στην κοινότητα. Μπορεί να βρεθούν κατηγορούμενοι στα Δικαστήρια.
ΑΠΟΑΣΥΛΟΠΟΙΗΣΗ
Οι στεγαστικές προστατευόμενες δομές του Δημοσίου Τομέα Ψυχικής Υγείας φιλοξενούν 3500 χρόνιοι ασθενείς και 1500 φιλοξενούν οι Μ.ΚΟ. Οι ανάγκες για στεγαστικές θεραπευτικές δομές είναι πάνω από 20.000 κλίνες φιλοξενίας για να αποσυμφορηθούν τα ψυχιατρικά Νοσοκομεία από χρόνιους και νεοχρόνιους ασθενείς και να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των οικογενειών. Που να βρεθούν τα χρήματα. Πολλοί ιδιοκτήτες Μ.ΚΟ λαμβάνουν χρήματα χιλιάδες ευρώ, δυσανάλογα από τα θεραπευτικό αποτέλεσμα που προσφέρουν. Όταν ο φιλοξενούμενος Ασθενείς στο ΜΚΟ παρουσιάσει διέγερση προκαλούν εισαγγελική εντολή για εισαγωγή στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία κάτι που απαγορεύεται.
Οι ΚΟΙΣΠΕ που υποτίθεται προσφέρουν δουλειά στους ψυχικά ασθενείς δεν είναι σε θέση να σταθούν στον ανταγωνισμό και να έχουν κέρδη τα οποία θα μοιράζονται οι ασθενείς.
Κοινωνικά περιστατικά που έχασαν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, αναζητούν την εισαγωγή τους στα ψυχιατρικά Νοσοκομεία για να εξασφαλίσουν φαγητό, στέγη και φάρμακα.
ΕΦΗΜΕΡΙΑ
Σε κάθε εφημερία ψυχιατρικών Νοσοκομείων 10 κοινωνικά περιστατικά αναζητούν την εισαγωγή τους και το πετυχαίνουν οι 5 κατά μέσο όρο εξ’ αυτών. Μάλιστα προκαλούν επίτηδες φασαρίες για να συλλαμβάνονται από την αστυνομία και με εντολή εισαγγελέα να πετυχαίνουν τον εγκλεισμό τους στα ψυχιατρικά Νοσοκομεία. Εγκλεισμό το λένε οι Εισαγγελείς και όχι Νοσηλεία.
Λόγω έλλειψης Προνοιακών Μονάδων στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία και τους Ψυχιατρικούς τομείς των Γενικών Νοσοκομείων, εισάγονται κατά τις εφημερίες ασθενείς χωρίς να διαθέτουν υποδομή και αντίστοιχα τμήματα νοσηλείας, επειδή δεν έχουν που αλλού να πάνε. Εισάγονται αλκοολικοί, νοητική υστέρηση, τοξικομανείς, άλτσχάιμερ, κλπ. Λόγω οικονομικής κρίσης, αλλά και λόγω μακροχρόνιων Νοσηλειών, οι ψυχικά πάσχοντες ασθενείς και οι οικογένειές τους έχουν εξαντληθεί οικονομικά. Επειδή δεν έχουν πια οικονομική δυνατότητα να απευθυνθούν στον Ιδιωτικό Τομέα, όλο και περισσότεροι ασθενείς επιδιώκουν την εισαγωγή τους στα Τμήματα οξέων των Δημόσιων Μονάδων Ψυχικής Υγείας.
Η έλλειψη κλινών και η ταλαιπωρία που υφίστανται οι ασθενείς, την διακρίνει κανείς στα εκούσια περιστατικά. Τα εκούσια περιστατικά που προσέρχονται στις εφημερίες των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων ή των Ψυχιατρικών τμημάτων των Γενικών Νοσοκομείων διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει δυνατότητα εισαγωγής τους, λόγω έλλειψης κλινών. Οι κλίνες που είναι διαθέσιμες φυλάσσονται για τα περιστατικά που θα προσέλθουν με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό.
Εξετάζονται οι ασθενείς εκούσια περιστατικά και με θεραπευτική αγωγή φεύγουν και ας έχουν απόλυτη ανάγκη να νοσηλευτούν.
Πολιτική Ψυχικής Υγεία στη χώρας μας κάνουν οι εισαγγελείς. Οι εισαγωγές στα τμήματα οξέων περιστατικών με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό υπερβαίνουν το 60%. Από τις 12.000 εισαγωγές οξέων περιστατικών κατ’ έτος οι 7.800 είναι με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό.
Το αντίστοιχο ποσοστό στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 5% επί των εισαγωγών. Αυτό από μόνο του το στοιχείο δείχνει ότι δεν υφίσταται σύστημα Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας. Οι Εισαγγελείς εισάγουν στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία και στις Ψυχιατρικές Κλινικές των Γενικών Νοσοκομείων ότι κάνει φασαρία στην κοινότητα ακόμη και μη ψυχιατρικό περιστατικό.
Συνεχίζεται να υφίσταται η αντίληψη ότι τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία είναι φυλακές. Οι ασθενείς εγκλείονται με βάση την υφιστάμενη Νομοθεσία. Όποιος ασθενής εξέρχεται χωρίς άδεια του γιατρού από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο, θεωρείται ότι δραπέτευσε για τις εισαγγελικές αρχές και δίδεται σήμα δραπέτευσης για να συλληφθεί από την αστυνομία. Στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία εισάγονται ασθενείς του άρθρου 69 του ποινικού κώδικα. 150 άτομα είναι εγκλεισμένα αυτή τη στιγμή. Το νούμερο αυξάνεται ημέρα με την ημέρα. Οι δικαστικές αποφάσεις τους αποδίδουν αξιόποινες πράξεις, εγκλήματα, κακουργήματα και λόγω ακαταλόγηστου όπως λένε διατάσσουν τον εγκλεισμό τους στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία για φύλαξη.
Τελικά για τις δικαστικές αρχές τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία είναι χώροι Νοσηλείας ή φυλακές; Πότε θα ξεκαθαρίσει το θεσμικό πλαίσιο; Πότε θα υπάρξουν ειδικοί χώροι Νοσηλείας και φύλαξης για τα εν λόγω άτομα που διέπραξαν σοβαρά ποινικά αδικήματα;
Οι Νοσηλευτές είναι δεσμοφύλακες ή παρέχουν νοσηλευτική φροντίδα και θεραπεία ως μέλη θεραπευτικών ομάδων; Για τους Εισαγγελείς, τους Δικαστές είναι δεσμοφύλακες. Μια γυναίκα Νοσηλεύτρια για 35 Ασθενείς. Δεσμοφύλακας που ακούστηκε;
ΑΡΙΘΜΟΣ ΝΟΣΗΛΕΥΟΜΕΝΩΝ
Τα νούμερα σοκάρουν.
12.000 εισαγωγές κατ’ έτος γίνονται στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία και στους Ψυχιατρικούς τομείς των Γενικών Νοσοκομείων. Οι 8.000 εξ αυτών εισάγονται στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία. 4.000 είναι επανεισαγωγές από μια έως δεκάδες φορές.
Οι επαναεισαγωγές επιβεβαιώνουν την απουσία δικτύου υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης και Κοινωνικής επανένταξης των ασθενών. 2.000 εκ των εισαγωγών κατ’ έτος είναι κοινωνικά περιστατικά. Εισάγονται για να βρουν στέγη, φαγητό και φάρμακα προκαλώντας οι ίδιοι την εισαγγελική παραγγελία.
Επίσης 2.000 περιστατικά εισάγονται στα τμήματα οξέων περιστατικών που θα έπρεπε να Νοσηλεύονται, να φιλοξενούνται σε προνοιακές ή άλλες Μονάδες Νοσηλείας και φιλοξενίας (αλκοολικοί, άστεγοι, τοξικομανείς, προνοιακά περιστατικά κλπ). Οι στεγαστικές δομές εξελίσσονται σε μικρά άσυλα, με χρόνιους ασθενείς. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν υπάρχουν δουλειές για να απασχοληθούν οι ασθενείς και να ολοκληρωθεί η κοινωνική τους επανένταξη.
Μεγάλη είναι η έλλειψη κλινών οξέων περιστατικών. Λειτουργούν 500 στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία και τα Γενικά Νοσοκομεία. Εισάγονται 12.000 οξέα περιστατικά κατ’ έτος ενώ οι ανάγκες είναι για τουλάχιστον 30.000.
18.000 ψυχικά πάσχοντες ασθενείς ψάχνονται οι ίδιοι και οι συγγενείς τους και δεν βρίσκουν κρεβάτι για να εισαχθούν σε Ψυχιατρικό Νοσοκομείο ή Ψυχιατρική Κλινική Γενικού Νοσοκομείου. Επειδή η ζήτηση για κλίνες οξέων περιστατικών είναι πολύ πάνω από τις διαθέσιμες εκτός των αποκλεισμένων, που δεν επιχειρούν την εισαγωγή τους, έχουμε την ανάπτυξη ράντζων ή την εισαγωγή τους σε τμήματα χρόνιων περιστατικών ή σε κλίνες αδειούχων ασθενών. Η πληρότητα είναι 150%.
Πάνω από 100.000 ασθενείς (50.000 στο καθένα) εξετάζετε στα εξωτερικά ιατρεία των δύο ψυχιατρικών Νοσοκομείων (ΔΑΦΝΙ – ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ). 150 άτομα που διέπραξαν κακουργήματα, φόνους, ληστείες, σωματέμποροι, βρίσκονται έγκλειστοι στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία με βάση το άρθρο 69 του Ποινικού Κώδικα.
ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ
Από τα στοιχεία προκύπτει ότι το Δημόσιο Σύστημα Ψυχικής Υγείας, στηρίζεται κατά 75% από τα εναπομείναντα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία. Τα Περιφερειακά Ψυχιατρικά Νοσοκομεία καταργήθηκαν και λειτουργούν ως Ψυχιατρικοί Τομείς στα Γενικά Νοσοκομεία των πόλεων που είναι ανεπτυγμένα. Και όμως η Κυβέρνηση σχεδιάζει την κατάργηση και των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων ΔΑΦΝΙ, ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ και ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ. Εάν αυτό συμβεί, οι ψυχικά πάσχοντες ασθενείς θα φιλοξενούνται στις στάσεις του ΜΕΤΡΟ και τα παγκάκια.
Αυτή την τύχη επιφυλάσσει στους ασθενείς που έχουν εξαντληθεί οικονομικά από τις μακροχρόνιες νοσηλείες και δεν έχουν δυνατότητα να απευθυνθούν στον Ιδιωτικό Τομέα.
Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία ΔΑΦΝΙ, ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ στις ημέρες των εφημεριών θυμίζουν κρατητήρια, φυλακές, ΓΑΔΑ.
Εισάγονται 30-40 ασθενείς σε κάθε εφημερία εκ των οποίων οι 20-25 είναι με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό. Ασθενείς διεγερτικοί, επικίνδυνοι, κακοποιοί του άρθρου 69 του ποινικού κώδικα.
ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ
ΨΝΑ ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ: Έτος 2010 οι εισαγωγές ήταν 1.784 εκ των οποίων οι εισαγγελικές εντολές 550. Το έτος 2015 οι εισαγωγές ήταν 2403 εκ των οποίων εισαγγελικές εντολές 1000. Το έτος 2016 οι εισαγωγές ήταν 2483 εκ των οποίων εισαγγελικές εντολές 1300. Η εκτίμηση του έτους 2017 είναι για 2600 εισαγωγές εκ των οποίων 1500 με εισαγγελική εντολή. Αντίστοιχα τα νούμερα στο ΔΑΦΝΙ.
Στα χρόνια των Μνημονίων διπλασιάστηκαν οι εισαγωγές και τριπλασιάστηκαν οι εισαγωγές με εισαγγελική παραγγελία για εγκλεισμό.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ
Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία ΔΑΦΝΙ, ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ, ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ στην προοπτική ότι θα καταργηθούν έχουν να προσλάβουν προσωπικό 10 χρόνια. Αποδεκατίστηκαν στην κυριολεξία. Το 50% με 70% των οργανικών θέσεων είναι κενές.
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ, ΔΑΦΝΙ, ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ: Στις 1083 οργανικές θέσεις υπηρετούν 390 μόνιμοι υπάλληλοι όλων των ειδικοτήτων. Το 2010 υπηρετούσαν 600 υπάλληλοι. 210 λιγότεροι. Γιατροί: προβλεπόμενες οργανικές θέσεις 47, υπηρετούν 34. Νοσηλευτικό προσωπικό προβλεπόμενες θέσεις 553 υπηρετούν 180. Ίδια κατάσταση σε όλες τις ειδικότητες.
ΔΑΦΝΙ: Νοσηλευτική υπηρεσία, από τις 1173 οργανικές θέσεις υπηρετούν 507 μόνιμοι και 143 ΙΔΑΧ. Τεχνική υπηρεσία, από τις 129 οργανικές θέσεις υπηρετούν 21. Διοικητική Υπηρεσία, από τις 477 οργανικές θέσεις υπηρετούν 139 μόνιμοι και 91 ΙΔΑΧ. Ιατρική υπηρεσία, από τις 111 οργανικές θέσεις υπηρετούν 60 και 6 επικουρικοί.
ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Στις 726 οργανικές θέσεις υπηρετούν 419. Στις 920 συνολικά οργανικές και συνιστώμενες θέσεις υπηρετούν 606 υπάλληλοι.
Τραγική υποστελέχωση.
Δεν εκδίδονται νέοι οργανισμοί λόγω ειλημμένης απόφαση της Κυβέρνησης να καταργηθούν. Αυτό θα είναι η ολική καταστροφή της Δημόσιας Ψυχικής Υγείας.
Οι νέες εισαγωγές Ασθενών με εισαγγελική παραγγελία προσέρχονται με περιπολικά στην εφημερία των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων με συνοδεία τριών αστυνομικών. Στα νοσηλευτικά τμήματα οξέων περιστατικών, που νοσηλεύονται 35 – 40 τέτοιοι Ασθενείς. Νοσηλεύονται (φυλάσσονται κατά τους Εισαγγελείς) από 1 Νοσηλεύτρια και 1 Νοσηλεύτρια ΟΑΕΔ (2 στο σύνολο) σε κάθε βάρδια.
Πόσο ασφαλής είναι η Νοσηλεία και η εργασία; Επεισόδια, ξυλοδαρμοί, σοβαροί τραυματισμοί, φωτιές, διακίνηση ναρκωτικών είναι στην ημερήσια διάταξη. Χθες 9/10/2017 στο ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ. Εισαγγελική παραγγελία τοξικομανής έκοψε τους ιμάντες από το κρεβάτι που ήταν καθηλωμένος και έφυγε (δραπέτευσε κατά τους Εισαγγελείς). Γύρισε πίσω κρυφά και έκανε διακίνηση Ναρκωτικών. Χθες 9/10/2017 πάλι στο ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ άλλος τοξικομανής εισαγγελική παραγγελία έφυγε από το Νοσηλευτικό Τμήμα και γύρισε πίσω στο περιβάλλοντα χώρο του Νοσοκομείο με αιχμηρό αντικείμενο και κυνήγαγε να σκοτώσει Ασθενείς και προσωπικό. Όλα τα Νοσηλευτικά Τμήματα στο ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ είναι ανοικτά.
Φεύγει ένας Ασθενείς για τους Εισαγγελείς θεωρείται δραπέτευση και είναι ποινικά έκθετοι οι Νοσηλευτές βάρδιας. Ασθενής έφυγε πριν δύο χρόνια από ένα τμήμα του Δρομοκαϊτείου δόθηκε σήμα αμέσως για την η εξαφάνισή του από τους Νοσηλευτές βάρδιας, κλήθηκαν και τον έψαχναν καθημερινά οι άνδρες της ΕΜΑΚ. Βρέθηκε μετά ένα μήνα νεκρός και οι Νοσηλευτές βάρδιας καταδικάστηκαν με δύο χρόνια φυλακή!!! Τι έπρεπε να κάνουν;
ΔΑΦΝΙ χθες 9/10/2017: Ασθενής με νοητική υστέρηση, πνίγηκε στο φαγητό. Οι δύο Νοσηλευτές βάρδιας που έκαναν και τον τραπεζοκόμο, προσπάθησαν να τον σώσουν από τον πνιγμό. Ο ασθενής κατέληξε παρότι έβγαλαν το φαγητό οι Νοσηλευτές και βρέθηκαν στη ΓΑΔΑ κατηγορούμενοι με αυτόφωρη διαδικασία!!!
ΚΑΘΗΛΩΣΕΙΣ
Η καθήλωση των ασθενών είναι μια ακραία νόμιμη πράξη που πρέπει να πραγματοποιείται σε κάθε κλινική σε έκτακτες περιπτώσεις για λίγες ώρες, με βάση πρωτόκολλο και εντολή ιατρού.
Στα τμήματα οξέων περιστατικών των Ψυχιατρικών Νοσοκομείων οι καθηλώσεις είναι κανόνας και όχι εξαίρεση λόγω έλλειψης προσωπικού. Από τους 25-40 ασθενείς οξέα περιστατικά που εισάγονται, οι 10-15 καθηλώνονται στα κρεβάτια τους με ιμάντες και λουκέτα!!! Αν είναι δυνατόν.
Στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία, ΔΑΦΝΙ, ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ, εισάγονται ασθενείς από όλη την χώρα. Δεν υφίσταται τομεοποίηση. Ξεκινάει ασθενής εισαγγελική παραγγελία από την Ήπειρο και λόγω έλλειψης κλινών οξέων περιστατικών στα Γιάννενα, στο ΡΙΟ, την Τρίπολη, καταλήγουν στα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία ΔΑΦΝΙ – ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ. Από όλα τα νησιά οι Εισαγγελείς τα δύσκολα περιστατικά τα στέλνουν για εισαγωγή στο ΔΑΦΝΙ και το ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ.
Τροποποιήθηκε το Σύστημα Εφημεριών από το Υπουργείο Υγείας.
Στο μεταβατικό στάδιο από σήμερα έως τον Ιανουάριο 2018, προστίθενται εφημερίες στο ΔΑΦΝΙ και το ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ και μεταφέρονται σε ημέρες αργιών (Σαββατοκύριακο) χωρίς να υπάρχει υποδομή και ασφάλεια Νοσηλείας. Δεν υπάρχουν εργαστήρια, ιατροί γενικών ειδικοτήτων Ψυχίατροι, Νοσηλευτικό προσωπικό.
Από τον Φεβρουάριο 2017, υποτίθεται ότι θα ισχύει η τομεοποίηση των υπηρεσιών χωρίς όμως να δημιουργηθούν νέες Μονάδες. Τα Ψυχιατρικά Νοσοκομεία ΔΑΦΝΙ και ΔΡΟΜΟΚΑΙΤΕΙΟ θα εφημερεύουν κάθε ημέρα για συγκεκριμένο πληθυσμό αναφοράς υποτίθεται.
Επειδή δεν υπάρχουν κλίνες οξέων περιστατικών και πολιτική Ψυχικής Υγείας κάνουν οι εισαγγελικές αρχές τα δύο Ψυχιατρικά Νοσοκομεία θα επιβαρυνθούν με πολύ περισσότερες εισαγωγές ασθενών οξέα περιστατικά με εισαγγελική εντολή.
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ
Συγκαλύπτεται ο πραγματικός αριθμός αυτοκτονιών κατ’ έτος, από την ΕΛ ΣΤΑΤ και την ΕΛΑΣ. Δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος καταγραφής των αυτοκτονιών.
Το βέβαιο είναι ότι ο αριθμός των αυτοκτονιών είναι σημαντικά μεγαλύτερος από την επίσημη καταγραφή.
Με τα στοιχεία της ΕΛ ΣΤΑΤ οι αυτοκτονίες στα χρόνια των Μνημονίων χρόνο με τον χρόνο αυξάνουν. Το έτος 2010 ήταν 377, το 2013 613, το έτος 2016 650. Τα στοιχεία της ΕΛΑΣ δίνουν διπλάσιο αριθμό αυτόχειρων κατ’ έτος από όσους δίνει η ΕΛΣΤΑΤ. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ο αριθμός των αυτόχειρων είναι υποτιμημένος. Στα πιστοποιητικά θανάτου (Διοικητικό έγγραφο) στις ιατροδικαστικές εκθέσεις δεν αναγράφονται οι εξωτερικές αιτίες θανάτου ή δεν μπορούν να ανιχνευθούν.
Οι συγγενείς πιέζουν να μην αναγράφεται ως αιτία θανάτου η αυτοκτονία για λόγους κοινωνικούς, θρησκευτικούς και οικονομικούς. Το στίγμα ειδικά σε μικρές κοινωνίες είναι μεγάλο. Η θρησκεία αρνείται να κηδέψει τους αυτόχειρες. Επίσης δεν δηλώνονται για να λάβουν αποζημιώσεις από ασφαλιστικές εταιρίες σε περίπτωση που διαθέτουν ασφάλεια ζωής. Σε αυτόχειρες δεν δίδονται αποζημιώσεις από ασφάλεια ζωής.
Η ΕΛ ΣΤΑΤ δίνει πάνω από 20.000 θανάτους κατ’ έτος από αδιευκρίνιστη αιτία ή άλλη αιτία χωρίς να περιγράφεται η ακριβής αιτία θανάτου. Παραδείγματα: θάνατος από πνιγμό, από πτώση, από τροχαίο, ατύχημα κ.λπ.
Ακόμη και τα στοιχεία της ΕΛ ΣΤΑΤ όμως δείχνουν διπλασιασμό των αυτοκτονιών στα χρόνια των Μνημονίων. Ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς και κατά τα έτη διακυβέρνησης της χώρας από ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ. Η ραγδαία αύξηση οφείλεται σε κοινωνικά, επαγγελματικά, οικονομικά προβλήματα που δημιούργησαν τα Μνημόνια, καθώς επίσης και η απουσία ολοκληρωμένου δικτύου υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας και κοινωνικής προστασίας.
Με βάση στοιχεία Νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας, ο αριθμός των αυτοκτονιών είναι πάνω από 3.500 κατ’ έτος στη χώρα μας όταν πριν την κρίση το έτος 2010 δεν υπερέβαιναν τους 500. Η τάση είναι αυξητική χρόνο με το χρόνο.»
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ
