Την 1η Νοεμβρίου 2017 πραγματοποιείται το ετήσιο Γενικό Συμβούλιο των αντιπροσώπων της ΠΝΟ και στην συνέχεια στις 23-24 Νοεμβρίου 2017 το 29ο Συνέδριο.
Σε ανακοίνωση επισημαίνεται «Η περίοδος αυτή είναι εξαιρετικά κρίσιμη για το παρόν και το μέλλον των Ναυτεργατών. Η κυβερνητική πολιτική συμπλέει ανοιχτά με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, υπηρετεί τα συμφέροντά του, την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του. Από κοινού στοχεύουν να τσακίσουν τα εναπομείναντα Ναυτεργατικά δικαιώματα στην δουλειά, στις ΣΣΕ, στο κοινωνικοασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις.
Από κοινού υπερασπίζονται την μαύρη χαμηλόμισθη ανασφάλιστη εργασία, τον διωγμό των ελλήνων Ναυτεργατών από την Ναυτιλία. Κοινή τους επιδίωξη ήταν και παραμένει η διατήρηση και η διεύρυνση της φοροασυλίας και του αντιλαϊκού θεσμικού πλαισίου που έχει κατοχυρωθεί από το αστικό πολιτικό σύστημα την μεταπολεμική περίοδο.
Το εφοπλιστικό κεφάλαιο σε όλες τις κατηγορίες πλοίων κλιμακώνει και εντείνει την επίθεσή του διεκδικώντας νέα προνόμια για την εξασφάλιση ακόμη μεγαλύτερης ασυδοσίας στην επιχειρηματική του δράση.
Στο πλαίσιο αυτό στην ποντοπόρο ναυτιλία έχουν βάλει στο στόχαστρο την κατάργηση των ΣΣΕ για τα κατώτερα πληρώματα, στην κρουαζιερόπλοιο ναυτιλία έχουν καταφέρει να αποδεκατίσουν πλήρως το ελληνικό ναυτεργατικό δυναμικό, στην ευρύτερη επιβατηγό Ακτοπλοΐα έχουν αποσπάσει σημαντικά και σκανδαλώδη προνόμια (μειώσεις οργανικών συνθέσεων- ειδικές συνθέσεις – περιορισμό στην άσκηση του απεργιακού δικαιώματος των Ναυτεργατών – επιχειρησιακές συμβάσεις – καταπάτηση των ΣΣΕ – συστηματική παραβίαση της ναυτικής νομοθεσίας και της Δ.Σ 180 και έχουν επιβάλει συνθήκες και όρους εργασίας που οδηγούν σε εργασιακή γαλέρα.
Τα κοινωνικοασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα των ναυτεργατών έχουν υποστεί διαδοχικά χτυπήματα. Μειώσεις των συντάξεων που ξεπερνούν το 50% τα χρόνια των μνημονίων, διέλυσαν τον φορέα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των Ναυτικών, τον Οίκο Ναύτη, παράτυπα και παράνομα υφαρπάζουν την ακίνητη περιουσία του ΝΑΤ και των Ναυτεργατών, συγχώνευσαν το ΚΕΑΝ και τα Ταμεία Πρόνοιας με το ενιαίο ταμείο ΕΦΚΑ – ΕΤΕΑΕΠ και με τον τρόπο αυτό κατήργησαν τα αυτόνομα ταμεία των Ναυτεργατών.
Η ανεργία αυξάνεται, η ανασφάλεια μεγαλώνει και οδηγεί χιλιάδες Ναυτεργάτες στο κοινωνικό περιθώριο, το ΓΕΝΕ έχει μετατραπεί σε όργανο για την νομιμοποίηση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας και της εφοπλιστικής ασυδοσίας και μάλιστα σε αυτό ξεδιάντροπα συμμετέχουν και εκπρόσωποι της ΠΝΟ και των Ναυτεργατικών Σωματείων παρέχοντας νομιμότητα στην πολιτική των εφοπλιστών και της κυβέρνησης.
Η λειτουργία του Ναυτεργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, η Ναυτική νομοθεσία (ΚΙΝΔ – ΚΔΝΔ – εσωτερικοί κανονισμοί κ.λπ) διέπονται από τις πιο σκοταδιστικές, αντιδραστικές και αντιδημοκρατικές διατάξεις της μεταπολεμικής περιόδου και καμιά ως σήμερα κυβέρνηση δεν τόλμησε να επιχειρήσει τον παραμικρό δημοκρατικό εκσυγχρονισμό τους.
Για να υλοποιηθούν οι πολιτικές, οι κατευθύνσεις και η στρατηγική του εφοπλιστικού κεφαλαίου στην Ναυτιλία και στους Ναυτεργάτες δεν έδωσαν χέρι βοηθείας μόνο οι εκάστοτε εφοπλιστόδουλες πολιτικές των κυβερνήσεων (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ) αλλά και το εργοδοτικό κατεστημένο της ΠΝΟ.
Στην πραγματικότητα ο Γ.Γ της ΠΝΟ και η εργοδοτικο-κυβερνητική πλειοψηφία που απαρτίζει την ΠΝΟ έχουν τεράστιο μερτικό ευθύνης και ενοχής για την καταστροφή και το χτύπημα των δικαιωμάτων των Ναυτεργατών.
Χωρίς αυτήν θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να περάσει ο σχεδιασμός και η στρατηγική του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Κυρίαρχα στοιχεία της ξεφωνημένης και προδοτικής ηγεσίας και πλειοψηφίας της ΠΝΟ ήταν και είναι: Ο κοινωνικός διάλογος, η τριμερής συνεργασία και η εμπέδωση της εργασιακής ειρήνης.
Όποιες αναλαμπές χαρακτήρισαν την πορεία αυτή οφείλονταν στην αδιάκοπη πρωτοπόρα δράση της ΠΕΝΕΝ, στην ασφυκτική πίεση των ίδιων των προβλημάτων αλλά και στην κινητοποίηση και την αγωνιστική θέληση των ίδιων των Ναυτεργατών.
Απόδειξη και επιβεβαίωση αυτής της εκτίμησης της ΠΕΝΕΝ αποτελεί το πόσο οργανωτικά στηρίχθηκαν μεγάλες κινητοποιήσεις, αγώνες και απεργίες από την πλευρά της ηγεσίας και της πλειοψηφίας της ΠΝΟ στον Ναυτεργατικό χώρο.
Αυτό δεν δείχνει μόνο ανικανότητα αλλά και έλλειψη οποιασδήποτε βούλησης αυτός ο αγώνας να πάρει εκείνα τα χαρακτηριστικά που θέτουν σε αμφισβήτηση το καθεστώς της εφοπλιστικής κυριαρχίας και επιχειρηματικής ασυδοσίας.
Στην πραγματικότητα σε κάθε αγώνα που βρέθηκε σε μια κρίσιμη καμπή, η ηγεσία και η πλειοψηφία της ΠΝΟ υποχωρούσε άτακτα στο όνομα της εκτόνωσης των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που διαμορφώνει ο δίκαιος αγώνας των Ναυτεργατών και στο τέλος έβαζε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στην διακοπή, στην αναστολή και το ξεπούλημα των μεγάλων απεργιακών κινητοποιήσεων που αναπτύχθηκαν όλα τα τελευταία χρόνια.
Ταυτόχρονα από κοινού οι δυνάμεις του εργοδοτικού – κυβερνητικού και κομματικού συνδικαλισμού απέβαλαν και διέγραψαν από τις κινητοποιήσεις και τις απεργίες το Ναυτεργατικό κομμάτι της ποντοπόρου ναυτιλίας το οποίο μεθοδικά ξέκοψαν και εγκατέλειψαν με σκοπό να μην θίξουν τα συμφέροντα του μεγάλου εφοπλιστικού κεφαλαίου και να μην διαταράξουν στο ελάχιστο τις αγαστές σχέσεις συνεργασίας που έχουν μαζί του. Και όχι μόνο αυτό αλλά αρνήθηκαν και απέρριψαν επανειλημμένα συγκεκριμένες αγωνιστικές πρωτοβουλίες και δράσεις που πρότεινε η ΠΕΝΕΝ με σκοπό να ασκηθεί πολύπλευρη πίεση κυρίως προς αυτό το τμήμα του εφοπλιστικού κεφαλαίου που έχει καθοριστική ευθύνη και ρόλο στις εξελίξεις στην Ναυτιλία και στα Ναυτεργατικά προβλήματα και πολύπλευρη επίθεση εναντίον μας.
Οι ευθύνες για την κατάσταση αυτή βαρύνουν εξ ολοκλήρου το σύνολο των δυνάμεων της ΠΝΟ διότι το μεν τμήμα του εργοδοτικού συνδικαλισμού είναι βαθύτατα εξαρτημένο από το μεγάλο εφοπλιστικό κεφάλαιο ενώ από την άλλη το άλλο τμήμα του κομματικού συνδικαλισμού έχει αποδιοργανωθεί πλήρως, έχει χάσει και τα ελάχιστα ερείσματα στον κλάδο της ποντοπόρου ναυτιλίας, έχει αποκοπεί από τα μέλη του και δεν ασκεί την παραμικρή επιρροή πλέον στον κλάδο.
Σε αυτές τις συνθήκες και με αυτή την στρατηγική και τακτική γίνεται φανερό ότι δεν μπορεί να υπάρχει διέξοδος και πραγματική αντιμετώπιση των κρίσιμων και οξυμένων Ναυτεργατικών προβλημάτων.
Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται δραματικά από το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που παραμένει αλώβητο και ανέγγιχτο στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Χωρίς αμφιβολία το καταστατικό της ΠΝΟ είναι ένα απομεινάρι της πιο αντιδραστικής περιόδου που έζησε η χώρα και το συνδικαλιστικό κίνημα.
Σε αυτό το αντιδημοκρατικό τερατούργημα που ονομάζεται καταστατικό δευτεροβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης (αλλά και σε πρωτοβάθμιο επίπεδο) το οποίο επιβλήθηκε από το εφοπλιστικό κεφάλαιο και όπως είναι γνωστό ο νόμος 1264/82 εξαίρεσε το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, ισχύουν και εφαρμόζονται διατάξεις της Μεταξικής – μεταπολεμικής περιόδου και στην ουσία ο πλέον αντιδημοκρατικός νόμος της μεταπολίτευσης ο 330/76.
Τι προβλέπει αυτό το καταστατικό που σύσσωμο στηρίζει σαν κόρη οφθαλμού το εργατικό και κυβερνητικό συνδικαλιστικό κατεστημένο στην ΠΝΟ:
• Η ΠΝΟ είναι η μοναδική συνδικαλιστική οργάνωση στην χώρα μας που δεν έχει εκλεγμένη Διοίκηση και αντίθετα αυτή αποτελείται εξ οφιτσίου από τους εκάστοτε Προέδρους των πρωτοβάθμιων ναυτεργατικών οργανώσεων.
• Η μοναδική θέση εκλογής είναι αυτή του Γ.Γ της ΠΝΟ η οποία καταστατικά περιστοιχίζεται από υπερεξουσίες και αρμοδιότητες που δεν συναντά κανείς σε εργατική συνδικαλιστική οργάνωση και προφανώς δεν υφίσταται και δεν ισχύει το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής σε οποιοδήποτε όργανο υπάρχει σε επίπεδο Ομοσπονδίας.
• Ταυτόχρονα το αντιδραστικό αυτό καταστατικό – κατασκεύασμα θέτει τον περιορισμό του 1/10 των αντιπροσώπων που αντιστοιχούν στους ψηφίσαντες. Με τον τρόπο αυτό αποκλείονται από τα κυρίαρχα όργανα της Ομοσπονδίας εκλεγμένοι αντιπρόσωποι, καταπατώντας με τον τρόπο αυτό την βούληση των Ναυτεργατών και αλλοιώνοντας τους συσχετισμούς δύναμης στο εσωτερικό της Ομοσπονδίας. Στο σώμα της ΠΝΟ που θα συγκροτηθεί στο ετήσιο Γενικό Συμβούλιο και το Συνέδριο της ΠΝΟ αποκλείονται πάνω από 32 εκλεγμένοι αντιπρόσωποι!!!
• Είναι επίσης η μοναδική συνδικαλιστική οργάνωση που δεν έχει με την βούλα του καταστατικού συλλογική δομή και ηγεσία (Πρόεδρο – Αντιπρόεδρο κ.λπ) παρά μόνο Γ.Γ ο οποίος συγκεντρώνει όλες τις υπερεξουσίες στα χέρια του!!! Η θητεία του Γ.Γ της ΠΝΟ είναι 5 χρόνια!!!
Τα οικονομικά της ΠΝΟ εγκρίνονται από την ίδια την Διοίκηση και προφανώς και εδώ διεκδικεί την παγκόσμια πρωτοτυπία, ο έλεγχος των πεπραγμένων της «Διοίκησης» να ελέγχεται από τους ίδιους τους διοικούντες!!! Για την ουσία αλλά και την ιστορία σημειώνουμε ότι η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ ποτέ έως σήμερα δεν ενέκρινε τα οικονομικά στοιχεία της ΠΝΟ ως Σωματείο μέλος της.
Σαν να μην έφθαναν αυτά και πολλά ακόμη αντιδραστικά στοιχεία που συνθέτουν ένα καθεστώς λειτουργίας συνδικαλιστικής οργάνωσης που παραπέμπει σε φασιστικά πολιτικά συστήματα, έρχεται να συμπληρώσει την άθλια αυτή κατάσταση το γεγονός ότι η ΠΝΟ υπογράφει ειδικές συμβάσεις με τους εκπροσώπους του εφοπλιστικού κεφαλαίου για τα πλοία τους που έχουν σημαία ευκαιρίας μέσα από τις οποίες ο Γ.Γ της ΠΝΟ λειτουργεί ως «νόμιμος» εκπρόσωπος της ITF και για κάθε τέτοια σύμβαση που εξασφαλίζει συνδικαλιστική νομιμότητα στους εφοπλιστές των ανασφάλιστων – πειρατικών πλοίων σημαιών ευκολίας καταβάλει στην ΠΝΟ ένα ποσό 5000 με 6000 δολάρια σε ετήσια βάση τα οποία αποδίδουν από τους μισθούς τους οι αλλοδαποί Ναυτεργάτες οι οποίοι εργάζονται κάτω από συνθήκες χαμηλόμισθης ανασφάλιστης εργασίας χωρίς ΣΣΕ και συγκροτημένα δικαιώματα όπως αυτά κατοχυρώνονται στην ελληνική ΣΣΕ!!!
Παράλληλα η ΠΝΟ εισπράττει και χαράτσι από μέρους των ελλήνων Ναυτεργατών σε όλες τις κατηγορίες πλοίων.
Σε επανειλημμένες προσπάθειες της ΠΕΝΕΝ να λάβει αναλυτικά στοιχεία για τα έσοδα από τα ανασφάλιστα πλοία ή ακόμη και να υπάρχει μια αντιπροσωπευτική ομάδα που θα ελέγχει αυτές τις συμβάσεις, η πρότασή της απορρίφθηκε μετά βδελυγμίας από την εργοδοτική πλειοψηφία….
Ακολούθως ο Γ.Γ και το υπόλοιπο εργοδοτικό κατεστημένο μοιράζουν ένα μέρος αυτών των χρημάτων προς τα Ναυτεργατικά Σωματεία τα οποία αρκετά από αυτά είναι τυπικά και ουσιαστικά σφραγίδες για να εξασφαλίζεται ο έλεγχος στην Διοίκηση και στα άλλα όργανα της Ομοσπονδίας από τον Γ.Γ της ΠΝΟ ο οποίος χρησιμοποιεί τα έσοδα κυρίως από τους αλλοδαπούς Ναυτεργάτες για να διαμορφώνει κατά το δοκούν τους συσχετισμούς αλλά και τις αποφάσεις της Ομοσπονδίας.
Αποκορύφωμα μιας άθλιας εκφυλιστικής εικόνας σχετικά με τα οικονομικά της ΠΝΟ αποτελεί το γεγονός ότι τα χρήματα που κατευθύνονται στα Σωματεία στην πλειοψηφία αυτών τα χρήματα πηγαίνουν στα μέλη των προεδρείων (Πρόεδρο – Γ.Γ – Ταμία) των Σωματείων και σε 7 από τα 13 στον εκάστοτε Πρόεδρο αφού τα υπόλοιπα μέλη των προεδρείων ταξιδεύουν και είναι ναυτολογημένοι σε πλοία!!!
Αυτό σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω δίνει εξήγηση και απάντηση γιατί διατηρείται αυτή η αντιδημοκρατική κατάσταση στην ΠΝΟ επί δεκαετίες.
Σε πρωτοβουλία της ΠΕΝΕΝ τόσο στο παρελθόν όσο και επί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να επεκταθεί και στο Ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα ο νόμος 1264/82 η απάντηση που δόθηκε τόσο από τον απελθόντα Υπουργό Θ. Δρίτσα όσο και από τον τωρινό Π. Κουρουμπλή ήταν ότι οι συνθήκες δεν είναι ώριμες για κάτι τέτοιο….. Σημειώνουμε ότι στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει δέσμευση για την επέκταση του 1264/82 και στους Ναυτεργάτες αλλά και συνολικά ο εκσυγχρονισμός του συνδικαλιστικού κινήματος των Ναυτεργατών.
Όλα τα παραπάνω η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ τα έχει επανειλημμένα αναπτύξει τόσο σε συνεδριάσεις της Διοίκησης της ΠΝΟ όσο και σε επίπεδο Γενικών Συμβουλίων και των τελευταίων Συνεδρίων.
Στο τελευταίο 28ο Συνέδριο της ΠΝΟ με ανοιχτή επιστολή καλέσαμε τα Σωματεία του ΠΑΜΕ να έχουμε κοινή θέση τόσο για την ανασυγκρότηση της ΠΝΟ, την στρατηγική και την τακτική της στις νέες συνθήκες ενώ να εκφραστεί με την κάθοδο κοινού υποψηφίου ο οποίος θα προέρχεται από τις γραμμές και θα είναι αποκλειστική επιλογή του ΠΑΜΕ…
Η θέση αυτή της ΠΕΝΕΝ απορρίφθηκε από τις δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού παρ’ ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της ΠΝΟ υπήρχαν δυνατότητες εκλογής νέου Γ.Γ ο οποίος θα δεσμευόταν για μια νέα πορεία η οποία θα δρομολογούσε από καλύτερες προϋποθέσεις την αλλαγή πορείας στην ΠΝΟ. Το σαθρό επιχείρημα για την απόρριψη της πρότασης της ΠΕΝΕΝ ήταν ότι η εκλογή Γ.Γ στην ΠΝΟ από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν θα μεταβάλει την κατάσταση σε ότι αφορά το καταστατικό λειτουργίας της ΠΝΟ.
Προφανώς για τις δυνάμεις του κομματικού συνδικαλισμού είναι το ίδιο πράγμα να ηγείται στην ΠΝΟ κάποιος που υπηρετεί τα εφοπλιστικά συμφέροντα και το ίδιο κάποιος που δηλώνει ότι είναι στην αντίπερα όχθη… Προφανώς επίσης για τις δρομολογημένες αλλαγές στην λειτουργία, στο καταστατικό και στις πολιτικές της ΠΝΟ είναι το ίδιο να είναι ο γηραλέος 83χρονος Γ. Χαλάς στην ΠΝΟ και το ίδιο κάποιος του ΠΑΜΕ….
Αφήνουμε στην κρίση των Ναυτεργατών τα σχόλια για την πρωτάκουστη αυτή θέση των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού!!
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ θα συνεχίσει αταλάντευτα τον αγώνα για τον εκδημοκρατισμό της ΠΝΟ και εκείνων των Σωματείων που διατηρούν στην καταστατική τους λειτουργία την προγενέστερη αντιδραστική νομοθεσία.
Η πάλη αυτή θα είναι τόσο σε πολιτικό επίπεδο για την επέκταση του 1264/82 προς την κυβέρνηση όσο και εντός των τειχών ώστε να διαμορφωθεί μια ισχυρή πλειοψηφία στο εσωτερικό του Ναυτεργατικού κινήματος για την αλλαγή τόσο του καταστατικού όσο και της στρατηγικής της ΠΝΟ.
Καλούμε τους Ναυτεργάτες να συμβάλουν με όλες τις δυνάμεις τους σε αυτόν τον στόχο που αποτελεί όρο για την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων τους και την απόκρουση της επίθεσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της κυβερνητικής πολιτικής.»
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ
