Θα καταργήσει το Ινστιτούτο Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), θα βάλει Διοίκηση στο νέο «ευέλικτο» ΙΓΜΕ, ώστε ενδεχόμενα στο τέλος του Ιούνη να καταβάλλει τα δεδουλευμένα (καλό Ιούλη δηλαδή, με 4 μήνες απλήρωτους εργαζόμενους και βλέπουμε), ανακοίνωσε στους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ ο υπουργός ΠΕΝ Γιώργος Σταθάκης, ενημέρωσαν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΙΓΜΕ.
Σε ανακοίνωση υπογραμμίζεται «Το πλέον εξωφρενικό δε, να μην δοθεί ούτε ένα ευρώ για τις αποζημιώσεις των εργαζόμενων, νυν και πρώην, που η δικαιοσύνη έκρινε αμετάκλητα ότι αποτελεί υποχρέωση του ΙΓΜΕ. Και όλα αυτά επικαλούμενος κυβερνητική απόφαση!!
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΕΔΩΣΑΝ ΣΤΟΝ κ. ΣΤΑΘΑΚΗ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ;
Από ότι φαίνεται, αφού ο κ. Υπουργός οδήγησε με ψυχρή νηφαλιότητα την προηγούμενη Διοίκηση του ΙΓΜΕ στην παραίτηση (τολμώντας να ζητάει την παραίτηση ακόμη και του εκλεγμένου εκπροσώπου των εργαζόμενων), το ΙΓΜΕ στη διάλυση και τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση, μετά από δύο μήνες επίμονων και δυναμικών κινητοποιήσεων εργαζόμενων και συνταξιούχων του ΙΓΜΕ, εμφανίστηκε ως νέος Ναπολέοντας, να δηλώνει ότι για χάρη του Ελληνικού λαού (του οποίου, μετά το νερό, ανέλαβε το ξεπούλημα και της ενέργειας) θα ανασκολοπίσει το ΙΓΜΕ και μάλιστα με διαδικασίες FAST-TRACK, χωρίς καν διάλογο και διαβούλευση με τους εργαζόμενους (προς δόξα της δημοκρατίας και της προτομής του Μαρξ που επικαλείται).
Η λύπη του για την εξαθλίωση των απλήρωτων εργαζόμενων του ΙΓΜΕ δεν πείθει, αφού μπορούσε εδώ και δύο μήνες να έχει ανοίξει ένα ΝΕΟ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΜΙΣΘΟΔΟΣΙΑΣ (για να πληρώνονται οι εργαζόμενοι), όπως εξάλλου είχε κυκλοφορήσει στον τύπο.
Ερωτώνται αντιστοίχως οι κ.κ.: Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης Ι. Δραγασάκης, Υπουργοί Οικονομικών Ε. Τσακαλώτος και Γ. Χουλιαράκης, Υπουργός Εργασίας Ε. Αχτσίογλου, Υπουργός Δικαιοσύνης Στ. Κοντονής, τέως Υπουργός ΠΕΝ Π. Σκουρλέτης, Πρόεδρος Βουλής Ν. Βούτσης, αλλά και όλοι οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που με κάποιους επικοινωνούσαμε και επικοινωνούμε:
Ανάπτυξη σημαίνει μικρό και ευέλικτο ΙΓΜΕ; Υποταγμένο στην αγορά και στον ΣΜΕ, που δεν θα εκτελεί αλλά θα αναθέτει τα ερευνητικά του έργα, μιας και ο κος Υπουργός κατά δήλωση του ακυρώνει στην πράξη τις 45 προσλήψεις που έχει ήδη υπογράψει η Γ. Γραμ. ΠΕΝ Κα Χ. Μπαριτάκη;
Ο δημοκρατικός διάλογος και η διαβούλευση για το μέλλον του ΙΓΜΕ (που ακόμη για τα μάτια του κόσμου, και με την απελευθέρωση των απολύσεων αποδέχονται οι «Θεσμοί») αποτελεί πολυτέλεια για τον Κο Υπουργό;
Η πρόταση της εκπροσώπου του Υπουργού Οικονομικών για συνολική ρύθμιση των υποχρεώσεων του ΙΓΜΕ προς εργαζόμενους και συνταξιούχους με διαπραγμάτευση ήταν μπλόφα;
Τελικά η απονομή δικαιοσύνης ολοκληρώνεται απλώς με την έκδοση των αποφάσεων (ακόμη και του Α.Π.) και όχι με την υλοποίηση τους; Μήπως τελικά δεν ήταν τυχαία η εσπευσμένη έκδοση κάποιων δικαστικών αποφάσεων για το θέμα των αποζημιώσεων με ένα τουλάχιστον περίεργο δικονομικά σκεπτικό, που θυμίζει το: Δίκιο έχεις, αλλά πού να τό ‘βρεις;
Η αγνόηση στη πράξη από τον ΥΠΕΝ, της σύστασης του Υπουργείου Εργασίας για διευθέτηση οικονομικών εκκρεμοτήτων του ΙΓΜΕ σε νυν και πρώην εργαζόμενους (στα πλαίσια των ληξιπρόθεσμων) με εξωδικαστικό συμβιβασμό, που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρότειναν και προτείνουν, δεν αποτελεί πρόκληση για μια όπως ισχυρίζεται αριστερή κυβέρνηση; Δεν είναι επίσης τουλάχιστον υπεκφυγή η αναβολή της συζήτησης στο αρμόδιο Υπουργείο Εργασίας της καταβολής των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους του ΙΓΜΕ «μέχρι νεωτέρας από το ΥΠΕΝ», όταν μάλιστα το αίτημα είχε υποβληθεί και από ΓΣΕΕ, ΕΚΑ, ΟΜΕ;
Υπάρχει εντέλει κυβερνητική συνέχεια σε κορυφαία θέματα (ΔΕΗ, ΙΓΜΕ), ή ο κάθε επόμενος υπουργός μπορεί να ανατρέπει τα πάντα;
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε σωρεία καίριων πολιτικών ερωτημάτων που δεν αφορούν απλά τα εργασιακά μας δικαιώματα και την βάναυση καταπάτηση τους (Π.Χ. ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟΝ ΜΙΣΘΟ), αλλά και την ουσιαστική πολιτική πρακτική που ακολουθήθηκε και φαίνεται να ακολουθείται από την Κυβέρνηση απέναντι στο ρόλο και το έργο του ΙΓΜΕ μετά την αποχώρηση του Υπουργού κ. Π. Λαφαζάνη, ιδιαίτερα δε με τον σημερινό ΥΠΕΝ.
Ξέρουμε, πολύ καλά τους «άσπονδους φίλους μας εντός και εκτός δημόσιας Διοίκησης», που ενδεχομένως έχουν συμβάλλει με τις παραινέσεις τους και τις συμβουλές τους στους σχεδιασμούς του κ. Σταθάκη. Φρόντισε άλλωστε να υποδείξει κάποιους από αυτούς με παρέμβασή του ο μέλλων Γ. Δ/ντής του ΙΓΜΕ Κος Δ. Τσαγκάς (σύμβουλος του ΥΠΕΝ). Κάποιους λίγους επιστήμονες που, χρησιμοποιώντας τον τίτλο τους, εμφανίζονται ως εκπρόσωποι του κλάδου, ενώ οι ίδιοι αποτελούν οικτρά μειοψηφία, με βάση δε το Ν.1264 είναι συνδικαλιστικά αναρμόδιοι για τα θέματα του εργασιακού χώρου. Αυτούς που έπαιξαν, το ρόλο του Δούρειου Ίππου στο πρόσφατο παρελθόν (ΕΚΒΑΑ, ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ, ΔΙΩΞΕΙΣ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΙΓΜΕ ΩΣ ΛΑΜΟΓΙΑ).
Αν σε αυτούς βασίζεται για την υλοποίηση των σχεδίων του, ο νυν ΥΠΕΝ πλανάται πλάνην οικτράν. Να μην εκπλαγεί δε εάν πολιτικός συμπαραστάτης του θα είναι ο ερωτών Βουλευτής της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, Χρήστος Χατζησάββας, που ζητάει εξυγίανση του ΙΓΜΕ με αποκεφαλισμό του Συνδικάτου τους.
Η ελληνική κοινωνία όμως σε όλες τις Περιφέρειες γνωρίζει την προσφορά & τον ρόλο του Ινστιτούτου. Γι’ αυτό και ο λαός, αυτοδιοίκηση, συνδικάτα, επιμελητήρια, πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, αλλά και απλοί πολίτες συμπαραστέκονται ενεργά και διεκδικητικά στο πλευρό των εργαζόμενων του ΙΓΜΕ που θα συνεχίσουν να αγωνίζονται.
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΩΦΕΙΛΕΙ ΑΜΕΣΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ: 1) να ανοίξει ακατάσχετο λογαριασμό μισθοδοσίας για τους εργαζόμενους και 2) να ξεκινήσει την διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης των οικονομικών απαιτήσεων νυν και πρώην εργαζόμενων του ΙΓΜΕ.
Καλούμε επίσης το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του τόπου να συστήσει στον Υπουργό αλλαγή πλεύσης, αλλά και αναλάβει πρωτοβουλίες εντός και εκτός Βουλής.
Τέλος ανεξάρτητα από όλα αυτά οι εργαζόμενοι στο ΙΓΜΕ καλούν τον Υπουργό ΠΕΝ σε συνάντηση για έναν ουσιαστικό επιτέλους και καλόπιστο διάλογο με στόχο την άμεση επίλυση όλων των προβλημάτων.»
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ